Amerraind RPG

Isi

Dziewczyna również wstała i otrzepała płaszcz.
- Nie mam pojęcia, ostatnio w ogóle coś z nim gorzej, ale nie chce mi powiedzieć, co się dzieje.
Isilra spojrzała na Damona wzrokiem, w którym nie można było odczytać żadnych uczuć.
- Idź, Arai, tylko prosto do domu, przecież go tutaj tak nie zostawię...

Arai Ralza

- Może ci pomogę? - zapytał. - Damona trzeba jakoś dotransportować do domu. Albo do jakiegoś medyka.

Isi

- Poradzę sobie. Nie chcę, aby cię zobaczył, kiedy się obudzi.
Dziewczyna westchnęła, myśląc czym obudzić drowa, bo nieść go do domu nie miała zamiaru.
- Wyglądasz naprawdę niedobrze - powiedziała troskliwym głosem. - Idź, jakoś sobie dam radę, mam swoje sposoby.

Arai Ralza

- Jednak pomogę, twój dom jest po drodze do mnie - zauważył.

Isi

- Mieszkam teraz u Damona - odparła niechętnie i spojrzała przez moment na leżącego na trawie drowa. - Jak już mówiłam, nie czujesz się dobrze, krwawisz, a ja muszę go obudzić. Lepiej stąd znikaj.

Arai Ralza

Ralza nie nalegał. Stał przez moment, milcząc, po czym poszedł do siebie.
- Przepraszam, że musiałaś być świadkiem tego wszystkiego - rzucił na pożegnanie.

Isi

Półelfka uśmiechnęła się widząc, że Ralza nie nalega i grzecznie znika w ciemnościach parku. Przyklękła przy nieprzytomnym Damonie i zaczęła zastanawiać się, co zrobić aby się ocknął. Zajrzała do torby, ale nie było w niej niczego, co mogłoby się jej przydać, a cennych mikstur nie będzie wylewać. Westchnęła i poklepała mężczyznę po policzku, kiedy to nie poskutkowała wymierzyła mu o wiele delikatniejszy od poprzedniego policzek.
- Przepraszam - powiedziała, kiedy drow lekko się skrzywił.

Damon

Drow spojrzał zamgolonym wzrokiem na Is. Znowu to widział. Tą noc której jego życie skączyło się dla świata, kiedy wszyscy zgineli....

Isi

- No obudź się - mruknęła, odgarniając kilka kosmyków włosów z czoła mężczyzny. - Wracasz do świata żywych czy uderzyć jeszcze raz?

Damon

- Nie musisz - mruknął, spoglądając na dziewczyne. - Żyje

Isi

- Przynajmniej tyle dobrego - westchnęła. - Możesz wstać?

Damon

Damon pokiwał głową i powali wstał. Cicho jęknął. Wszystko go bolało.
- Pewnie chcesz pogadać - powiedział dośc niechętnie Drow

Isi

- Pewnie tak - odparła, również wstając. - Może jednak najpierw wróćmy do twojego domu zanim rzucisz się na kolejną niewinną osobę.
Dziewczyna przewiesiła torbę przez ramię, otrzepała płaszcz, spojrzała wymownie na Damona i ruszyła ciemną alejką w stronę wyjścia z parku.

Damon

Damon warknął coś pod nosem o niewiności demonów i ruszył za Is.

Alcander Faust

Faust usiadł na ławce, wybrawszy uprzednio taką, która jest wyjątkowo dobrze chroniona przed słońcem.
Nie było źle. Słońce doprowadzało go do szału i długo trwało, zanim przyzwyczaił oczy, ale kiedy zakładał swoje okulary - widział wszystko mniej więcej jak normalny człowiek widziałby gołym okiem, nawet nieco ciemniej. Przyjemnie. I słońce mniej wtedy paliło, jakby oczy potrafiły wmówić reszcie ciała, że jest dość ciemno, że słońce ukryło się za chmury.
Al przetarł gałkę swojej laski, przyglądajac się skrycie twarzom przechodniów. Ilu z nich, tak jak on, stara sie zasłonić przed promieniami słońca? Czy któryś jest kimś takim jak on?
Nie wygląda na to.

Jakąś godzinę później Al wstał i poszedł swoją drogą.

Branwen

Była już porządnie zmęczona, a pogoń za tajemniczą, ciemną sylwetką zdawał się nie kończyć. Kiedy dotarli do parku, nieznajomy po prostu zniknął między drzewami, zostawiając Branwen jednocześnie zdenerwowaną i zirytowaną. Dysząc, usiadła na ławce. Postanowiła jakoś wyjaśnić tą sprawę, jeszcze nie wiedziała jak, ale musiała wiedzieć kim jest ta osoba, która zna zastosowanie zielonego światła.

Arai Ralza

Ralza poszedł do parku, gdzie rozjazgotana banda dzieciaków rzucała się śnieżkami. Kiedy jednak z kulek trafiła demona, nie pozostał on długo dłużny - zaraz przyłączył się do zabawy. Kiedy cofał się przed kolejnymi pociskami, wpadł na kogoś za sobą. Obrócił się, aby przeprosić.
- Och, to ty, Branwen. Przepraszam.

Branwen

[ to my mamy śnieg oO teraz to mnie coś ominęło Razz

i łaaa, wyobrażam sobię mhrocznego i złego Araiego rzucającego się śnieżkami z bandą bachorów, łaaaa xDDDD ]

- Ależ nic się nie stało - odpowiedziała, robiąc unik przed nadlatującą śnieżną kulą i krzywiąc się z niesmakiem - Nie wiedziałam, że lubisz takie zabawy...

Arai Ralza

[On ma w sobie coś z dziecka ^^ A śnieg mamy od 1 grudnia, Jess Wink

]

Ralza zaśmiał się szczerze, wyciągając grudki śniegu z włosów.
- Lubię - odparł. - Lubię rzuca się śnieżkami i dzieci. Dzieci w szczególności.

Branwen

[ xD ]

Branwen najpierw spojrzała na dzieciaki w taki sposób, że odeszły spiesznie, z przerażeniem oglądając się na dziewczynę, a następnie z politowaniem zwróciła się do Araiego - Rozumiem, różne są gusta... albo nie, w sumie to nie rozumiem - skrzywiła się - Co słychać u twoich dziewczyn? - dodała niewinnie

Arai Ralza

Ralza udał, ze nie słyszy pierwszej części wypowiedzi drowki, od razu przechodząc do zadanego pytania.
- Dobrze - odparł. - Niedawno musiała wyjechać, ale już wróciła. A ty? Nie miałaś jakis nieprzyjemnosci przez tamtego martwego strażnika?

Branwen

Nie, żadnych, jakoś się rozeszło po kościach - zamilkła na chwilę, a potem dodała z lekką nutką ironii - A ta druga, co u niej ?

Arai Ralza

Ralza z początku nie wiedział, o co drowce chodzi, szybko się jednak zorientował.
- Nie chce ze mną gadać - odparł tonem, jakby wcale go to nie martwiło. - już kilka dni jej nie widziałem. Najpierw wyjechała bez słowa, a później się obraziła, wcale jej się zresztą nie dziwię.

Branwen

[ dobra, przyznaję, nie weim kiedy mowil o Fay a kiedy o Isi xD ]

- Smutne - odpowiedziała bez cienia współczucia w głosie - Słuchaj, mam do ciebie małe pytanie. Znasz wszystkich magów w okolicy?

Arai Ralza

- Wszystkich może nie, ale większość na pewno - odparł Ralza, odrzucając do tyłu włosy. - A co?

Branwen

- Nic, nic, z ciekawości pytam ... - przez chwilę milczała, i dodała - A znasz jakichś pochodzących z południa Amerraind? Tylko takich lepszych, nie podrzędnych amatorów?

Arai Ralza

[Myślisz o kimś konkretnym?]

Ralza zastanowił się przez moment.
- W stolicy na pewno - mruknął. - Jednak w Akkii... musiałbym poszukać.

Branwen

[ nie ;P przecież już ci mówiłam, narazie jestem jak pijane dziecko we mgle i tylko szukam fajnego pomysłu na intrygę, nie mam niczego konkretnego xD ]

Branwen prawie podskoczyła i zdenerwowała się lekko Po co ja go w ogóle pytałam! - przeklęła się w myśli, a na głos odpowiedziała - Nie, nie, nie rób sobie kłopotu, naprawdę, to nic ważnego. Och, zobacz, ściemnia się, muszę lecieć, pa! - wypowiedziała jednym tchem, nie dopuszczając Araiego do głosu. Następnie odwróciła się na pięcie i odeszła.

[sory, kolejka do kompa juz się ustawia xD ]

Arai Ralza

Ralzę zaskoczyło zachowanie drowki. Nawet nie zdążył jej odpowiedzieć, kiedy uciekła. Postanowiuł, że nie będzie jej gonić - machnął ręką i poszedł w swoją stronę.

Fay Wolfwing

Fay, włócząc się po mieście, trafiła do parku. Nigdy tu jeszcze nie była, więc rozglądała się z ciekawością. Po jakimś kwadransie, gdy przeszła cały park kilka razy, usiadła na ławce.

Arai Ralza

Ralza łaził po parku już ładnych kilka minut. W pewnym momencie zauważył znajomą postać siedzącą na ławce. Podkradł się od tyłu i zasłonił druidce oczy.
- Zgaduj - szepnął.

Fay Wolfwing

Fay zamruczała.
- Arai?

Arai Ralza

Demon pocałowałdruidkę w policzek.
- Dokładnie - odparł, po czym obszedł ławkę i usiadl obok Fay, obejmując ją ramieniem. - Jak ci minął, dzień, skarbie?

Fay Wolfwing

- Byłam z Isi w Powoju. Pogadałysmy trochę. A ty już wróciłeś od króla?

Arai Ralza

- Jak widać - odparł z uśmeichem. - Wróciłem godzinę temu, ale jeszcze kilka spraw musiałem załatwić. Bardzo cię przepraszam, że nie przyszedłem się z tobą osobiście pożegnać, ale sprawa była podobno pilna.

Fay Wolfwing

- I tak jeszcze spałam - parsknęła. - A co to za sprawy? [ Twisted Evil

]

Arai Ralza

- Osobiste - odparł Ralza. - Wiesz, Ethril to mój dobry przyjaciel, potrzebował mojej rady w sprawie swojego starszego syna. Nie wiem, czy ja wyglądam tak smarkato, czy uważa, że mam jakieś doświadczenie w tej materii, ale stwierdził, że musi ze mną porozmawiać.
A nie masz?
Nie!

Gość

- Mówisz, że musiałeś załatwić kilka spraw - mrugnęła do niego.

Arai Ralza

- Po powrocie? - upewnił się. - Nieważne, zwykła biurokracja, mam wykonać parę statków w bardzo krótkim terminie. No i przyjaciel miał dla mnie zrobić pewną miksturę, po której nie będę odczuwał glodu krwi.
W wielkim skrócie mówiąc

Fay Wolfwing

[kurde, to wyżej to ja --'']
- O? A po co ci ten eliksir? - popatrzyła na Araiego podejrzliwie.

Arai Ralza

- Bo mam już dość zabijania - odparł. - To jest wbrew pozorom męczące, że muszę polować - później zastanawiam się, czy obwieś, którego przed chwilą pożarłem nie był ojcem czwórki dzieci i nie wyszedł do lasu, aby coś dla nich upolować. Pomyślałem, że gdybym miał ten eliksir, to może byłoby mi łatwiej. No i że ty byś się cieszyła - dodał.

Fay Wolfwing

- Cieszę się - zapewniła.
Przytuliła się do niego.

Arai Ralza

Ralza objął druidkę z uśmiechem na ustach.
- Fay, umiesz jeździć konno? - zapytał nagle.

Fay Wolfwing

Fay zdziwiła się nieco, ale odpowiedziała:
- Umiem. Czemu pytasz?

Arai Ralza

- Chciałbym się nauczyć - wyjaśnił. - Wiesz, teraz przyszło mi to do głowy - skoro konie nie będą się mnie bały, to moze mógłby się nauczyć jazdy. W końcu nie wszędzie mogę dojść pieszo.

Fay Wolfwing

- Świetny pomysł! Mogłabym cię uczyć. Pospędzalibyśmy razem więcej czasu i w ogóle! Tylko nie mam konia...

Arai Ralza

- Ja też nie - odparł Ralza, uśmeichając się ciepło. - Ale to akurat żaden problem, niedaleko bramy jest plac, gdzie sprzedają zwierzęta. Możemy się tam wybrać, kiedy zrobi się jaśniej...
Demon zaczął bawić się kosmykiem włosów druidki, jego wzrok przybrał o wiele cieplejszy wyraz. Ich twarze były znacznie bliżej siebie, niż przed chwilą...

Fay Wolfwing

[cholera, co ja tak wcześnie wstałam xD?]
- Byłoby naprawdę świetnie...
Druidka zbliżyła swoje usta jeszcze bardziej.

Arai Ralza

Demon już nic nie mówił - wplutł palce we włosy druidki i pocałował ją, o wiele czulej, niż robił to przed chwilą z Branwen.

[EDIT:
1500 post - piękny akcent na zakończenie roku Wink

]

Fay Wolfwing

Fay przytuliła się mocniej do Araiego i pogłębiła pocałunek.