Amerraind RPG

Grontahr

-Dla przyjaciół zawsze warto ryzykować ale wybór ostateczny i tak będzie należał do Araia - powiedział ork.

[Spadam,dokończymy później.]

Arai Ralza

Demon westchnął.
- Tylko czy moja śmierć będzie tego warta - szepnął. - Moja dziewczyna spodziewa się dziecka, a córka jest w złej sytuacji po stracie męża, nie chciałbym, aby zostały bez mojej pomocy, skoro im ją obiecałem.
Ralza sięgnął do kieszeni i wyciągnął z niej naszyjnik w kształcie tarczy słonecznej. Zaczął obracać ją w palcach.
- Żeby tak dało się odwlec ten wyjazd przynajmniej o kilka miesięcy - westchnął. - Katherine urodziłaby w Amerraind i dopiero wtedy byśmy wyjechali. Zdążyłby załatwić wszystkie formalności i wszystkie zaległe sprawy. Ale wątpię, aby Hans się zgodził - on mnie z jakiegoś powodu nienawidzi.
Słońce wypadło z dłoni demona i potoczyło się po ścieżce. Demon wstał, aby je podnieść. Zatrzymało się dopiero przy stopach ognistowłosego. Ralza, nie odrywając wzroku od chłopaka, podniósł swój naszyjnik i dopiero wtedy zdał sobie sprawę, jak nachalny jest jego wzrok.
- Przepraszam - mruknął. Chłopak pewnie zauważył, ze jest obserwowany przez demona.

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- nic się nie stało... - powiedział Loki.
Dokładnie przyjrzał sie Araiowi.
- Czy ja pana znam? - zaptał udając zdziwienie

Arai Ralza

Ralza pokręcił przecząco głową, wyprostowując się i chowajac naszyjnik.
- Wątpię - odparł. - Mam pamięć do twarzy, a pana, z całym szacunkiem, nie pamiętam.
Demon zmrużył ponownie powieki.
- Nie, na pewno nie kojarzę - odparł twardo.

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Więc moje imie brzmi Loki - powiedział spokojnie - A pańskie?

Arai Ralza

- Nostris de Morgan - odparł, chyląc czoła przed Lokim. - Jestem armatorem, dość znanym, może stąd zna pan moją twarz.

[Mówiłam już, że Loki to najpiękniejsze imię, jakie znam? ^^]

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

[Nie, jeszcze nie xD]
- Możliwe... - przyjrzał sie strapionej twarzy Ralzy - Czy ciebie coś martwi? - zapytał po chwili

Arai Ralza

RAlza żachnął się.
- Szkoda gadać - odparł. - Zresztą, kto teraz nie ma problemów. Jest wojna, każdy zajmuje się swoimi sprawami.

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Ta wojna to tylko wylew krwi... Bez powodu - powiedział Loki po chwili zastanowienia. - A co z mieszańcami? Na przykład elfi-Ludzie?

Arai Ralza

Demon westchnął.
- Nie są akceptowani ani przez jednych, ani przez drugi - mruknął. - Nie sądzisz, że mam rację? RAsy postronne i mieszańcy są najbardziej poszkodowani w tej wojnie, gdyż nie mają swojego miejsca i każdy uważa ich za wrogów.

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Zgadzam sie z tobą. Przecież wystarczyłoby podzielić kraine na dwie równe części. - zatrzymał się na chwilę. - Przecież amerraind należało do elfów. A teraz mają ty więcej aprobaty nawet drowy.

Arai Ralza

Demon machnął ręką.
- Nie rozmawiajmy o tym - poprosił. - Nie czuję się, aby opowiadać się po żadnej ze stron.
Ralza, w istocie, nie chciał już zajmować żadnego stanowiska - nie był ani człowiekiem, ani elfem, aby osądzać. Miał tylko nadzieję, że Loki nie zauważy w tym momencie jego nietypowego wyglądu.
- A ty, po której stronie się opowiadasz?

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Ja? Gdybym miał wyberać, top po stronie elfów. - zaczął - To do nich nalezało amerraind.

Arai Ralza

Ralza zgodził się skinieniem głowy. Przypomniał sobie, że to przez niego wybuchła ta wojna - gdyby nie dążył do władzy, gdyby wtedy nie strzelił... Może mógłby zostać w kraju, a nie uciekać z niego.
- Wojna niszczy ludzi - powtórzył, po czym spojrzał czujnie w oczy Lokiego. - Dzięki za rozmowę, jednak chyba pora mi iść. Do zobaczenia, Loki.
Demon odszedł w stronę Świątyni. Chyba.

[Będę kolo dwudziestej pewnie]

Arai Ralza

Demon udał się do parku. Chciał odetchnąć, pomyśleć. Usiadł na jednej z ławek i przechylił głowę na pierś. Myślał, wpatrujac się w chodnik przed stopami.

Grontahr

Ork popatrzył na demona nie zauważony i zaczął wpatrywać się w niebo myśląc o przyszłości.

Arai Ralza

Demon podniósł wzrok, dopiero teraz zauważył Grotahra. Wstał i podszedł do niego z rękami w kieszeniach.
- Mogę się przysiąśc? - zapytał.

Grontahr

Ork skinął głową zgadzając się.

Arai Ralza

Demon usiadł obok orka. Milczeli przez moment.
- Nad czym rozmyślasz? - zapytał.

Grontahr

-Nad życiem - odpowiedział szybko.

Arai Ralza

- A coś konkretniej? - drażył demon. - Doszedłeś do jakiś ciekawych wniosków?

Grontahr

- Że zycie jest krótkie - odpowiedział

Arai Ralza

Ralza uśmiechnął się krzywo pod nosem. No tak, nie rozumiał tego problemu - sam był wszak długowieczny.
- Za krótkie na co? - drążył.

Grontahr

- Na wszystko tal jak twój wyjazd musisz zdecydować co zamierzasz zrobić w tym czasie bo na wszystko jest go za mało - odpowiedział.

Arai Ralza

Ralza wzruszył ramionami, spoglądając w zachmurzone niebo nad sobą.
- Jeśli zajdzie taka potrzeba, zostanę tu i dokończę swoje sprawy - zapewnił. - Wiesz, są rzeczy, dla których warto się poświęcić.

Grontahr

-Rodzina? Bóg? Przyjaciele? co cię trzyma w tym pełnym wojen kraju? - zapytał.

Arai Ralza

Demon uśmiechnął się pod nosem.
- Moi bracia - odparł. - Oni sa najważniejsi.

Grontahr

-Jeszcze nie skończyłeś tej sprawy? Nie radzę zwlekać zbyt długo straż królewska jest naprawdę liczna - odpowiedział.

[Mam dość. MÓJ ORK NAUCZYŁ SIĘ MÓWIĆ xD]

Arai Ralza

Ralza westchnął.
- To nie jest takie łatwe. Ostatnio wiecznie mijam się z Avornem, a tylko on zna lokalizację pieczęci. Strażą przejmuję się najmniej, potrafię się ukrywać i potrafię uciekać - przez tysiąclecia byłem szpiegiem, to dla mnie naturalne.

[Taka aluzja - z chęcią zobaczyłabym tu twojego brata w najbliższym czasie Wink

]

Grontahr

-Szpiegowie...Złodzieje...Skrytobójcy... wszyscy tak myślą jednak jeden po drugim są łapani - odpowiedział.

[Brat wraca w czwartek z zielonej szkoły.]

Arai Ralza

- Przez 50 000 lat złapano mnie tylko jeden raz - zauważył Ralza. - To chyba coś znaczy, nie sądzisz? Zresztą, nawet wtedy zdołałbym im umknąć, tylko musiałem odwrócić uwagę pościgu od reszty drużyny - ja milczałem, a oni zaczęliby mówić, jeśli wiesz, co mam na mysli.

Grontahr

-Tak to już jest...-mruknął.

Arai Ralza

- Że trzeba się poświęcać dla reszty?

Grontahr

-Że przyjaciele którym ufasz mogą cię zawieść.

Arai Ralza

Ralza aż naprężył się z oburzenia.
- Tak nie mów - warknął. - Żaden z nas nie zdradził, nigdy! Wtedy po prostu jeden musiał się poświęcić, aby reszta mogła uciec. Naturalne, kiedy trwa wojna.

Grontahr

- No właśnie wojna... Na twym miejscu śpieszył bym się z swymi sprawami i wypłynął z tego przeklętego kraju wojen.

Arai Ralza

Demon zmrużył swe piękne oczy [nie mogłam się powstrzymać ^^] i po raz wtóry spojrzał w niebo. Westchnął.
- Od jakiś stu lat nie rozpętano tu żadnej wojny - zauważył mimochodem. - Tę również dałoby się zażegnać, gdyby zajęła się tym odpowiednia osoba.

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

Półelf miał ostatnio okropny talent do zasypiania. Otworzył oczy i spojrzał na rozmawiających demona i orka. Zaczął się przysłuchiwać ich rozmowie, jednak dalej wyglądał na śpiącego.

Arai Ralza

[Kurna! Grontahr! Kiedy raczysz coś napisać?!]

Grontahr

- Odpowiednia osoba? Nie wiem czy ktoś taki by się znalazł. - odpowidział.

Arai Ralza

- Richard - mruknął Ralza. - On był na najlepszej drodze. Avadur też byłby dobry, gdyby nie zniknął w tak tajemniczych okolicznościach. Teraz niestety Hans tym wszystkim zawiaduje - to wariat, dąży do tej wojny za wszelką cenę...

Grontahr

- Ale po co mu to? Chyba nie robi tego dla widoku krwi.

Arai Ralza

Demon wzruszył ramionami.
- Może po prostu chce, aby wszystko zostało, jak było - odparł. - Dać elfom nauczkę, że niczego już się nie da zmienić, niech siedzą więc w swoich puszczach i pielęgnują nienawiść, jeśli chcą, ale niech nie sięgają po tron.

Grontahr

-Może...? Czyli mogą być inne powody tego sporu?

Arai Ralza

- Powodem jest to, że ludzie wygnali elfów z ich świata - odparł demon. - Ja zaś mówiłem o tym, dlaczego ta wojna nie zostanie zakończona przez Hansa. On jest zbyt dumny, aby się teraz poddać.

Grontahr

-Nie tylko on - powiedział z uśmiechem odwracając wzrok od Ralzy.

Arai Ralza

- Kogo jeszcze masz na myśli?

Grontahr

- Nikoga tak jakoś powiedziałem - odpowidział.

Arai Ralza

Demon westchnął, chowajac ręce do kieszeni.
- Ludzie już nie są dumni - zauważył, wlepiając wzrok w ziemię. - Już dawno przestali tacy być. Teraz szukają tylko okazji do zysku i trzęsą portkami na myśl o wojnie. Nie wszyscy, ale większość taka właśnie jest. Elfów to nie dotyczy...

Ataru Sho · Dołączył: 25 Mar 2007 Posty: 221 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Już nie atakujemy, my tylko czekamy na atak. Elfy nie zaatakuję, my nie zaatakuje i nigdy sie to nie skończy... - powiedział Loki podnosząc głowę. Spojrzał na orka czerwonymi ślepiami - My się chyba nie znamy?