Amerraind RPG

Arai Ralza

Ralza zamruczał z przyjemności, kątem oka wychwytując pałętających się po parku strażników, którzy przyglądali się im, chyba w ramach zabicia nudy.
- Może chodźmy do mnie? - zaproponował szeptem. - Tam nikt nam nie będzie przeszkadzał.

[Zauważyliście, że on cały czas mruczy? Może Ralza ma jakiś koci gen?]

Fay Wolfwing

[Arai-kiciuś ^^. Mru xD. W takim razie moja postać jeszcze bardziej go lubi i być może już nigdy na niego wałka nie podniesie xD]
- Dobry pomysł...
Półelfka wstała z ławki i poczekała na demona.
[poprowadzisz xD?]

Arai Ralza

[Pewnie

]

Ralza wstał z ławki i poszedł wolnym krokiem w stronę swojej posiadłości, obiejmując przy tym Fay w talii.

Fay Wolfwing

Fay usiadła na jednej z ławek w głębi parku. Co on może chcieć od Arai'ego? I o co mu chodziło z tym, ze on nie został ściągniety tu bez powodu? Cóż, pewne jest, że chce mnie jakoś przeciągnąć na swoją stronę... Tylko po co? Wzruszyła ramionami. Cóż, skoro już dał mi ten dziennik, to trzeba z tego skorzystać. Wyciągnęła księgę z torby i zaczęła ją czytać.

Azura leżała obok ławki i wpatrywała się znudzonym wzrokiem w półelfkę. Ostatnio robiły całkowicie nudne rzeczy...

Alcander Faust

Spacerując, Faust trafił do parku. Na szczęście tutaj mógł uciec od wszechobecnej gawiedzi, na widok której coś przewracało mu się ze strętu w żołądku.
Śmiertelne bydło... Rozwrzeszczane i głupie...
Faust zignorował zupełnie jakąś dziewczynę, kiedy przechodził obok jej ławki, choć równie dobrze to ona mogła zignorować jego. Czytała.
Wampir zignorował też leżacego obok psa, który chyba nie ucieszył się z jego przyjścia. Faust po prostu usiadł na ławce obok i siedział sztywny, zamyślony i niedostępony z wyglądu niczym rzeźba.

Fay Wolfwing

Azura cicho warknęła, widząc Fausta. Fay zwróciła na nią swoją uwagę.
- Co jest, wilczku...?
Zwierzak spojrzał na nią, po czym znowu warknął, kiwając łbem w stronę wampira. Fay uniosła brwi, po chwili jednak je zmarszczyła, patrząc na mężczyznę wskazywanego przez Azurę. Moment później odwróciła od niego wzrok, mając teraz na twarzy wyraz zrozumienia. Włożyła dziennik do torby i podeszła do Fausta. Azura cicho szła za nią.
- Dzień dobry.

Arai Ralza

Ralza po wizycie w Gildii poszedł odetchnąć do parku. Lekko utykajac spacerował alejkami, kiedy nagle zauważył znajomą dziewczynę z wilkiem. Podszedł i objął ją w talii.
- Cześć, skarbie - przywitał się ciepło.

Fay Wolfwing

Fay odwróciła wzrok od Fausta i spojrzała na Arai'ego.
- Arai! - przytuliła się do niego mocno.

Natomiast Azura nie wiedziała, na kim powinna się skupić. Widziała zagrożenie w obu mężczyznach. Ale skoro Fay ufała demonowi,a wampira nie znała... Weszła pomiędzy ławkę, na której siedział Alcander, a druidkę, jakby chciała ich od siebie oddzielić.

Arai Ralza

Demon ucałował druidkę w policzek.
- Co robiłaś przez te parę dni, kiedy mnie nie było? - zapytał.

Fay Wolfwing

- W zasadzie nic... - zmarszczyła brwi. - Tylko taki mag... - przerwała, nie wiedząc, czy powiedzieć Arai'emu wszystko.

Arai Ralza

- Coś się stało? - zapytał Ralza. - Czego ten mag chciał od ciebie?

Fay Wolfwing

- Najpierw dostałam od niego list. Pisało w nim, żebym przyszła do takiej jednej tawerny w porcie i że on ma coś, czego poszukiwałam. Więc tam poszłam. I dostałam od niego dziennik kogoś, kto miał kiedyś Księgę. Mówił też, że on i jego zwierzchnicy wiedzą, kim ty jesteś i że nie zostałeś ściągnięty na ten świat bez powodu... I że zależy im na dobrych stosunkach z nami...

Arai Ralza

- Szantaż - zauważył Ralza. - Nie powiedział ci ten mag, co konkretniej ma na myśli?

Fay Wolfwing

- Nie, po prostu nagle się pożegnał i poszedł... Nigdy nie zrozumiem magów... - Fay zrobiła zmieszaną minę i pokręciła głową.

Arai Ralza

Demon przez moment trawił sowa druidki.
- Zajme się tym - obiecał. - Słyszałaś, co się dzieje na wyspie?

Fay Wolfwing

Fay zrobiła zaskoczoną minę.
- W Amerraind? Nieeee... A coś się stało? - zrobiła głupią minę.

Arai Ralza

Demon westchnął.
- Wiele zaszło. Czeka nas wiele zmian - zaczął. - Długo musiałbym ci opowiadać. Ethril... Został zamordowany. Elfy wykorzystały sytuację i wypowiedziały wojnę - w stolicy już są zamieszki...

Fay Wolfwing

Fay zamrugała.
- I tyle rzeczy mnie ominęło?! Po czyjej jesteś stronie? - zapytała prawie natychmiast.

Arai Ralza

Ralzę zaskoczyło pytanie Fay.
- Na razie po niczyjej - odparł w końcu. - Póki wojna nie dotrze tutaj, nie będę brał niczyjej strony, jednak kiedy będę musiał wybrać... Muszę to przemyśleć. Wiem, co czują elfowie i chciałbym im pomóc, jednak moze to zostać potraktowane jako zdrada... Tym bardziej, że teraz wszyscy będą patrzeć się mi na ręce.

Fay Wolfwing

Fay skinęła głową.
- Ale jak myslisz, po czyjej tronie z większą chęcią byś się opowiedział? - drążyła temat.

Arai Ralza

- Dlaczego pytasz? - zapytał Ralza. - Jeśli mam być szczery, to opowiedziałbym się po stronie elfów, ale jeśli ma to być partyzancki zryw, który zostanie zgaszony za kilka tygodni, to nie będę ryzykować.

Fay Wolfwing

Fay wzruszyła ramionami.
- Po prostu nie chciałabym walczyć przeciwko tobie. A jeśli już musiałabym, to przynajmniej wolałabym wiedzieć o tym od początku - odpowiedziała po prostu.

Arai Ralza

Demon spojrzał na druidkę z zaskoczeniem.
- Chyba nie zamierzasz brać w tym udziału? - upewnił się.

Fay Wolfwing

- Zamierzam. A czemu miałabym nie brać?

Arai Ralza

Bo ja tego nie chcę, pomyślał Ralza, jednak nie chciał, aby Fay odebrała to jako przejaw egoizmu.
- Nie chcę, abyś ryzykowała - odparł. - Za bardzo bym się martwił. Wojna nie jest dla ciebie, uwierz mi.
W głosie demona było wiele troski - naprawdę martwił się o druidkę.

Alcander Faust

Ckliwie, pomyślał niechętnie Faust, po czym cicho i najzwyczajniej w świecie zwrócił się do uważnie go obserwującego psa:
- Ładne razem wyglądają, twoja pani i ten człowiek, nie sądzisz? - zapytał takim tonem, jakby w gronie ekspertów przedstawiał jakieś zjawisko fizyczne. Po chwili zniżył głos do nęcącego szeptu - Ale, na twoim miejscu bym uważał... Nie czujesz zazdrości? Ja bym czuł...
Pies nie odrywał od niego wzroku, więc Faust tylko wyszczerzył do niego kły w grymasie i powrócił do przyglądania się zaśnieżonemu parkowi.

Fay Wolfwing

Fay prychnęła.
- Nie uczyłam się tego wszystkiego, żeby nie dać sie ograbić bandytom.

Azura zjeżyła się i warknęła głośno na Fausta, jakby chciała mu powiedzieć, że Fay zawsze będzie mieć ją na względzie.

Arai Ralza

- Prosze, nie mieszaj się do tego - powtórzył Ralza. - W każdym razie do czasu, kiedy wojna nie dotknie Akkii - kiedy zrobi się gorąco, nie będę mógł ci niczego zabronić, jednak do tego czasu staraj się nie walczyć, dobrze?

Alcander Faust

[sorry, ale czytałem ostatnio rozmowę Wilka z Druidem w SS i rozmowy ze zwierzakami Fay są dla mnie strasznie interesujęce i muszę sie wchrzanić xD]

Faust usłyszał wilczastego psa i spojrzał na niego takim wzrokiem, jakby na chwilę zapomniał, że jego "rozmówca" jeszcze tu jest.
- Co mówisz? Och, tak, oczywiście. Jestem pewien, że jesteś z nią blisko, ale... No, zapytam wprost. Wpuszcza cię na noc do pokoju, czy woli sypiać z nim?
Wampir uśmiechnął się szeroko, eksponując nieco wydłużone kły.

Fay Wolfwing

- Cóż, jestem półelfką, więc raczej nic mnie nie ominie.

Wilczyca warknęła znowu. Nie pomyślała nawet, żeby wchodzić do domu tego demona! A jeżeli on zrobił coś Fay? Zerknęła za siebie, na druidkę. Przyjrzała jej się z niepokojem, jakby chcąc ocenić, czy z nią wszystko w porządku.

Alcander Faust

Faust rozchmurzył się. Takie małe oszukiwanie nawet małego zwierzątka niewiarygodnie odstresowuje.
- O, tak, właśnie o tym mówię - szeptał sykliwie. - Spójrz na niego, na te jego ręce, gdzie on je trzyma, co? No, widzisz... Prawda boli... Na twoim miejscu pilnowałbym jego, w końcu on jest bliżej twojej pani... Kusisz los, dajac mu taką swobodę. Lepiej stój bliżej, nie tutaj. Tutaj jesteś zbyt daleko...

Fay Wolfwing

Azura szczeknęła. Nie chciała wierzyć Faustowi, ale z drugiej strony... Jeszcze raz zerknęła na Fay. Potem przez chwilę przyglądała się Alcanderowi. Komu uwierzyć? Ale przecież to jest wampir! Im nie wolno ufać! Tak jak demonom... Mimo wszystko, stanowczo warknęła, chcąc pokazać, że ani troszkę mu nie wierzy.

Alcander Faust

Faust zmarszczył brwi i udał lekko obruszonego.
- Jak sobie chcesz - powiedział już normalnym głosem, rozsiadajać się wygodniej na ławce i przecierając gałkę swojej laski, chuchnąwszy na nią uprzednio, po czym, niby od niechcenia rzucił do psa jesczze:
- Żeby potem nie było, że nie ostrzegałem...

Fay Wolfwing

Wilczyca warknęła na niego. Fay na pewno wie, co robi. Ale jeśli on ma rację? Nie, nawet jeśliby miał, to prawdopodobnie nic by nie mogła z tym zrobić. Nie mogąc się jednak zdecydować, przekrzywiła głowę i patrzyła to na Fay, to na Fausta.

[ja idę się kąpać, kiedyś wrócę xD. O ile oczywiście się nie utopię ^^"]

Arai Ralza

Ralza nie mógł zaprzeczyć - mieszańców czeka teraz bardzo ciężki los, nikt nie będzie im ufał - ani ludzie, ani elfy.
- Przestańmy o tym mówić - poprosił. - Mam dla ciebie nowinę - wiem, gdzie znajduje się jeden z kryształów.

Fay Wolfwing

- Naprawdę?! - Fay natychmiast zapomniała o poprzednim temacie. Jednak po chwili się uspokoiła. - Mógłbyś mi powiedzieć, gdzie?

Arai Ralza

- Ma go pewien mag ze stolicy - odparł. - Obiecał mi go udostępnić, o ile pozwolisz mu później obejrzeć tę księgę.

Fay Wolfwing

- Kiedy... on... mógłby...? Nie wiesz, skąd go ma?

Arai Ralza

- Powiedział, że z dziada pradziada - dziedziczony. Mam się go o coś wypytać dokładniej?

Fay Wolfwing

- Jeślibyś mógł... Może wie coś o tym drugim fragmencie dokumentu...

Arai Ralza

- Oczywiście - odparł. - Zapytam go. Magowie w Valen Argus sąmi bardzo życzliwi, na pewno ofiarują swą pomoc. chyba, że mam być bardziej dyskretny.

Fay Wolfwing

- Nie wiem, chodzi o to, żebyś się czekoś dowiedział. Wielkie dzięki! - Fay pocałowała Araiego w policzek.

Arai Ralza

Demon uśmiechnął sie do druidki.
- Wiesz, że jestem w stanie zrobić dla ciebie wszystko - odparł. - Może przejdziemy się gdzieś?

Fay Wolfwing

- Czemu nie? Tylko gdzie?

Arai Ralza

Demon zastanowił się przez chwilę.
- Może po Głównej Ulicy? - zaproponował. - Dawno tam nie byłem.

Fay Wolfwing

- Czemu nie? Z chęcią.
Arai i Fay poszli w stronę Głównej Ulicy.

Azura rzuciła ostatnie spojrzenie Faustowi i zaczęła iść w pewnym oddaleniu od demona i półelfki, postanawiając, że będzie bardziej uważać na to, co robią.

[Tygryysku xD? poprowadzisz dalej ^^"?]

Samael

[Daruję sobie tą całą podróż ^^. Powiedzmy że już jestem]

Samael stanął przy ławce na której siedział jego klient.
- Dobry wieczór panie Alcander Faust - rzekł pełen spokoju - Co tam słychać? Zaspokaja pan rządzę krwi?

Alcander Faust

[Ło żesz Ty, ja Cię nie zauważył ^^ Sorka]

Faust zmarszczył brwi, ale ani myślał wstawać.
- Nie prowokuj mnie - powiedział zrezygnowanym tonem. - Chodzę głodny cały czas, jeśli chcesz wiedzieć. Odbierasz aluzję?

Samael

Samael bez obawy przysiadł się. Wyciągnął nogi i oparł się wygodnie.
- Spokojnie - rzekł - Wielu wampirom się udało, jakoś da sobie pan radę.
Sięgnął do kieszeni.
- Mam tu coś - wyciągnął, był to mały flakonik w którym znajdowała się czarna substancja - Jak sobie życzyłeś. Lek, mam nadzieje że pana wyleczy. Jeśli nie, to Amerraind zyskał kolejnego wampira.

Alcander Faust

Faust spojrzał porządliwie na fiolkę.
- Gratuluję - powiedział. - Zaczynałem wątpić. Zadziwiłeś mnie... Więc, na ile się umawialiśmy?