Amerraind RPG

Arai Ralza

Miejsce, gdzie gromadzą się wierni, kiedy jest obchodzona jakaś ważna uroczystość. Tu już nikt nie handluje, czasami pod drzwiami świątyni przysiądzie jakiś żebrak proszący o jałmużnę, ale jeszcze nigdy nie zdażyło się, żeby ktoś rozkładał tu swój kram - od tego jest Główna Ulica Handlowa. W cieniu wielkiej bazylik siedzą gromady gołębi, robiąc wielki jazgot swoim gruchaniem i co chwilę wzbijając się w powietrze, ku uciesze gawiedzi. Większość budynków przy placu to zabudowania należące do Świątyni, po za nimi jest tu tylko Gildia Magów i Rzemieślników.

Ralza razem z Fay wyszli z bocznej uliczki na zalany słońcem plac. Demon dyskretnie zasłonił oczy dłonią i dość śmiało objął drugą ręką druidkę w talii.
- Stąd jest wszędzie blisko - wytłumaczył. - Gdzie idziemy?

Branwen

Branwen stanęła przed świątynią: podziwiała wygląd budynku, przyglądała się ludziom. Wtem dostrzegła jakąś dziwną parkę. Zmrużyła oczy i przyjrzała się nieznajomym, gdyż nie wydawali jej się zwykłymi ludźmi - zwłaszcza dziewczyna.

Arai Ralza

Ralza poczuł na karku czyjś wzrok, od razu się obrócił. Jakaś dziewczyna o ciemnej karnacji patrzyła na nich, ukryta w cieniu jednej z kamienic. Demon posłał jej mordercze spojrzenie. Nie masz na kogo patrzeć?, zdawały się mówić jego oczy.
- Asuz - zawołał demon, ochroniarz wyrósły przy nim jak spod ziemi. - Idź do tamtej czarnej i zapytaj, czy nie ma lepsze zajęcia, niż się na nas gapić.
Ochroniarz skłonił się przed swoim paniem i podszedł do półdrowki.
- Nie masz lepszego zajęcia, niż gapienie się na mojego pana? - powtórzył zgodnie z instrukcją, wymownie kładąc rękę na mieczu.

Branwen

- Będę się gapić gdzie chcę i na kogo mi się będzie podobało - warknęła zirytowana - Jak twój pan jest taki wrażliwy, to niech spaceruje owinięty parawanem - dodała po czym spojrzała wyzywająco na mężczyznę.

Arai Ralza

Asuza zaniemówił na moment - celne riposty nigdy mu nie wychodziły, a pyskate baby doprowadzały go do szału. Obrócił się, aby kątem oka spojrzeć na swojego pana - razem z tą jego nową panną stali gdzieś na uboczu i gruchali jak dwa gołąbki, których swoją drogą pełno było na tym placu.
- A masz coś do niego? - warknął w końcu.

Fay Wolfwing

- Gdzie? Nie wiem, to ty znasz to miasto, nie ja.
Popatrzyła w kierunku, w który spoglądał Arai. Zauważyła półdrowkę.
- Znasz ją?

Arai Ralza

- Nie - odparł Ralza. - Dlatego denerwuje mnie to, ze tak na nas patrzy. Jakby ledwo z drzewa zlazła.
Demon prychnął, z pogardą patrząc na półdrowkę i dyskutujacego z nią Asuza.

Fay Wolfwing

- Nie denerwuj się tak. Jak chce, to niech patrzy. - Fay wzruszyła ramionami.

Arai Ralza

Typowy demon z ciebie - wszędzie szukasz zaczepki..., pomyślał o sobie Ralza, wbrew pozorom uznał to za pozytywną cechę. Prychnął po raz kolejny.
- Teraz to już nie moja broszka - mruknął. - Jestem stanowczo nadpobudliwy, nienawidzę wprost, kiedy ktoś się na mnie gapi, zwłaszcza, kiedy z kimś rozmawiam.

Fay Wolfwing

- I tak nas nie słyszy. Poza tym, chyba może się patrzeć, prawda? Nie robimy nic złego.

Arai Ralza

Ralza spojrzał na druidkę i uśmiechnął się sugestywnie.
- Asuz chyba nie radzi sobie z nią - mruknął, patrząc, jak ochroniarz ostatkiem sił stara się nie uderzyć stojącej przed nią dziewczyny. - Biedny głupek, zdania nie potrafi złożyć do kupy.
Araiemu drgnął kącik ust w ironicznym uśmieszku, który jednak po chwili zgasł.

Fay Wolfwing

- Moze mu pomożemy? Dowiemy się przynajmniej, co to za dziewczyna.

Arai Ralza

Ralza spojrzał z podziwem na druidkę.
- Bardzo dobry pomysł - zauważył. - Chodźmy.
Arai wziął druidkę za rękę i oboje podeszli do ochroniarza i półdrowki.
- Zostaw, Asuz - rozkazał Ralza, odprawiajac go gestem.
Asuz, zadowolony, że nie musi już dłużej rozmawiać z tą pyskatą dziewczyną, stanął obok swojego pana i obserwował dalszy przebieg akcji.
- Dlaczego się nam przyglądałaś? - zapytał Arai, nad podziw spokojnym głosem.

Fay Wolfwing

- I kim jesteś? - dodała spokojnie Fay.

Uratować cię z tej odpowiedzi Arai? ^^

Branwen

- Czy patrzenie się na ludzi jest w tym mieście zakazane? - zapytała niewinnym tonem, dokładniej lustrując towarzyszy - Chyba nie, w przeciwieństwie do zadawania niepotrzebnych pytań... jeżeli nie zakanego przez prawo, to przynajmniej przez zasady dobrego wychowania. Coś wam przeszkadza? Macie jakiś problem? - zakończyła zaczepnie

Arai Ralza

Ralza spokojnie odgarnął z twarzy kosmyk włosów. Smarkula myśli, że mnie sprowokuje. Wybacz, nie jestem jak Asuz...
- Przelotne spojrzenie, owszem, nie jest zakazane, jednak ty dość długo śledziłaś nas wzrokiem - mogłem uznać, że coś od nas chcesz - zauważył. - Dlatego grzecznie pytam o powód twojego zachowania.

Avadur

Idący przez plac Avadur usłyszał czyheś niezbyt przyjazne słowa i automatycznie odwrócił się w ich stronę - grupka osób kłóciła się z drowką, albo pół-drowką. Zaś w tej grupce doskonale widoczna była górująca jad wszystkimi sylwetka Asuza, zbira dobrze znanego straży. A jeśli Asuz, to jest też....
- Jakiś problem, panie de Morgan? - zapytał kapitan, podchodząc i usłużnie uśmiechając się do miejscowego bogacza, który... śmierdział ciemnymi sprawkami na odległość kilku kroków, od Asuza poczynając, na interesach kończąc. - Czy ten - zmarszczył nos, patrząc na dziewczynę - mieszaniec niepokoi pana?

Branwen

Branwen odwróciła się do dryblasa który stanął obok. Spojrzała na niego groźnie, ale po sekundzie zreflektowała się poznając go i zmieniła taktykę - popatrzyła niewinnie i na wpół zalotnie, uśmiechając się słodko
- To raczej JA tu jestem niepokojona - powiedziała spokojnie

Avadur

Avadur uśmiechnął sie głupio, stojąc w kropce. Z jednej strony robota, de Morgan i Asuz, do którego kapitam miał szczególny sentyment, ale z drugiej ten słodki uśmieszek... Zaraz jednak kapitam potrząsnął głową. Przecież to jest drow, czarna skóra i w ogóle, błeee
Kapitan milczał, patrząc pytająco na de Morgana.

Arai Ralza

Arai ukradkiem spojrzał na półdrowkę. Głupia smarkula...
- Nie, to nic takiego, kapitanie - zapewnił bardzo uprzejmym tonem. - Małe nieporozumienie, to wszystko.

Branwen

- Panie Kapitanie - zaczęła Branwen pełnym szacunku tonem, ignorując Ralzę - Stałam sobie pod świątynią i podziwiałam jej niezwykłą architekturę... cudowna rzecz, prawdziwa chluba Amerraind... kiedy ten pan - wskazała głową na Araiego - Podszedł i zaczął mnie napastować werbalnie! - zakończyła smutno i spojrzała na Avadura wzrokiem mówiącym 'Ratuj mnie, bohaterze'

Arai Ralza

- Co rozumiesz przez napastowanie werbalne? - zapytał Ralza.
Aktoreczka... Niech cię tak szlag trafi!

Branwen

- Podchodzenie do niewinnych obywateli, wydawanie poleceń odnośnie umiejscowienia ich wzroku i grożenie mieczem - wskazała głową na służącego Ralzy - To mało?

Arai Ralza

Ralza uśmiechnął się kpiąco.
- Nawet go nie dobył - odparł. - Każdy to potwierdzi, Asuz nie dobywa broni bez mojego wyraźnego rozkazu. A ja mu nie kazałem - dodał dobitnym tonem.

1000 post na forum - wyciągamy szampana! Razz

Gabriel

Branwen

- Nie trzeba próbować owocu, żeby znać jego smak, tak samo nie trzeba dobywać miecza, żeby nim zagrozić. Chyba nadmiar pieniędzy wykształcił w tobie nadmierne poczucie władzy nad innymi, której, bądźmy szczerzy, nie masz, przynajmniej nie nade mną - uniosła się lekko, ale po chwili opanowała gniew, uśmiechając się do strażnika

Samael

[Mogę się wtrącić? ^^ Skończy się ten spór...]

Samael zakryty płaszczem spacerował po mieście. Nie trudno było dostrzec małą grupkę na placu świątynnym. Spojrzał na wszystkie osoby. Strażnik, ten kapitan i jeszcze inne trzy. Dziewczyna o druidzkim wyglądzie stała osobno i nie brała udział w kłótni. Podszedł do niej.
- Witaj pani – odezwał się cicho, zmieniając głos – Jam jest Ar’norn, chyba coś pani wie o mnie.
Zaśmiał się lekko, po czym szybko chwycił torbę dziewczyny i szarpnął, uciekając w stronę budynków Mrocznego Bractwa.
Słuch o Ar’nornie dawno zanikł, była pora znów zrobienia z niego najgroźniejszego przestępcy.

Arai Ralza

Ralza zamknął na moment oczy i spojrzał na półdrowkę oczami, w których gasł płomyk złości. Zaplótł ręce na piersi i zarzucił głową, aby zabrać z twarzy niesforny kosmyk, po czym zaczął mówić.
- Ośmielę się zauważyć, że tylko zapytałem o powód tak natarczywego przypatrywania się mnie i mojej towarzyszce.

Avadur

- Stój, ty śmierdzielu zgniły! - ryknął Avadur i rzucił się do pogoni za uciekającym, przytrzymując miecz kołyszący się u jego pasa.

Arai Ralza

Arai wydał krótki rozkaz Asuzie, który pobiegł za kapitanem, po chwili znikajac im z oczu. Ar'norn... Warto zapamiętać
- Odzyskaja twoją torbę - zapewnił druidkę, przytulajac ją do siebie w ramach pocieszenia.

Branwen

Kiedy Kapitan ruszył w pościg za złodziejem, Branwen uznała, że w takim razie czas zakończyć przedstawienie. Uśmiechnęła się złośliwie do Araiego.

Arai Ralza

Ralza uchwycił złośliwy uśmeich półdrowki.
- Skończmy tę głupią kłótnię - zasugerował. - Ani ja nie doznałem szkody, ani ty.

Branwen

- To jest TWOJA opinia - odpowiedziała z dziwnym błyskiem w oku - Lepiej niech twoja panna uważa po zmroku - dodała, uśmiechnęła się jeszcze złośliwiej i odwróciła się w drugą stronę, z zamiarem odejścia.

Arai Ralza

ARai złapał półdrowkę za ramie z siłą, której sam się po sobie nie spodziewał. Natychmiast zelżył uścisk, jednak nie puścił dziewczyny.
- Nie mieszaj jej do tego - warknął ze złością w oczach. - Jesli już któreś z nas ci uchybiło, to byłem to JA. Jednak powiedz, czym ci zaszkodziłem? Jakiej szkody doznałaś z mojej strony.
Ralza wbrew pozorom nie podniósł głosu. Po swoim przemówieniu nawet puścił drowkę.
- Wybacz, ze tak mocno - mruknął.

Branwen

Branwen skrzywiła się. Teraz była już poważnie wkurzona.
- Ja nikogo do niczego nie mieszam. Ja tylko daję <i>przyjacielską</i> wskazówkę - wysyczała - A teraz <i>pan</i> wybaczy, nie mam czasu sterczeć tu cały dzień - dodała, nie racząc odpowiedzieć na zadane pytania, po czym odwróciła się na pięcie i odchodeszła w swoją stronę.

[jak masz ochotę jeszcze klócić Araiego to ją zatrzymaj, jeżeli nie, to niech se idzie xD]

Fay Wolfwing

[No tak, oczywiście korzysta sie z mojej nieobecności!]
Fay spojrzała za uciekającym złodziejem i bardzo głośno gwizdnęła. Po około dwóch minutach przybyła Azura z kosturem. Fay szybko wyjaśniła jej sytuację i wzięła swoją broń.
- Szukaj!
Wilczyca tylko na to czekała. Druidka pobiegła za zwierzęciem, które kierowało się zapachem.
- Będę niedługo! - krzyknęła do Araiego.

Arai Ralza

-Kobiety - mruknął Ralza pod nosem. - Teraz już wiem, dlaczego ludzie wymyślili burdele.
Demon spojrzał za odchodzącą Branwen. Drążyć temat?, zastanowił się przez moment, po czym podbiegł do niej i wyrównał krok.
- Zaczekaj - poprosił łagodnym tonem. - Jeśli cię uraziłem, to przepraszam. Powiedz tylko, dlaczego tak się nam przyglądałaś.
Wbrew pozorom Ralza przeprosił drowkę zupełnie serio.

Branwen

- Cóż, prawdopodobnie dlatego, że się wyróżniacie - rZuciła na odczepnego, robiąc minę jakby rozmawiała z największym idiotą pod słońcem - To dość logiczne, że przyciągacie wzrok. I po co od razu robić tyle hałasu? - prychnęła

Arai Ralza

Arai nie miał zamiaru upierać się, że "nie robił hałasu".
- Nie sądzę, abyśmy się tak bardzo wyróżniali - zauważył, patrząc wymownie na ciemną skórę drowki.

Branwen

Branwen wyprostowała się i spojrzała na Araiego z mieszanką skrajnych uczuć: od żalu, przez wściekłość, wstyd i poczucie niesprawiedliwości. Aluzja do jej nieczystego pochodzenia była aż nazbyt czytelna, a dziewczyna miała straszny kompleks na tym punkcie. Nie mogąc wydusić z siebie żadnej sensownej wypowiedzi prychnęła pogardliwie, odwróciła się i pospiesznie odeszła.

Arai Ralza

Ralza zacisnął zęby, aby nie przekląć w mało odpowiedni dla niego sposób, zaciskając przy tym pięści. Z irytacją rozgonił gromadzące się wokół niego gołębie i poszedł w stronę ulicy handlowej. Po chwili usłyszał za sobą ciężki krok i obok niego pojawił się Asuz.
- I co? - zapytał Ralza.
- Zgubiłem ich, panie - wysapał ochroniarz. - Kapitan Avadur jeszcze biegł za tym złodziejaszkiem, może on go dogonił...
- Dobra, daruj sobie - warknął Ralza.
Ochroniarz zamilkł i szedł za swoim panem, przyglądajac się bacznie mijajacym ich ludziom.

Enlil Rachna

Enlil nie wiedziała co ze sobą robić - był środek nocy, a ona nie czuła się na tyle czysta, żeby wejść do świątyni. Usiadła więc po turecku na środku placu, a jej jasne włosy i biały strój zdawały się świecić w ciemnościach

Arai Ralza

Ralza wyszedł ze świątyni i z zaskoczeniem zauważył postać siedzącą na środku placu przed światynią. Podszedł bliżej, aby zobaczyć, czy coś jej nie dolega. Kiedy dzieliło ich zaledwie kilka kroków, Ralza poznał twarz młodej kapłanki, jednak nie pamiętał jej imienia.
- Coś się stało? - zapytał uprzejmym tonem, nachylając się nad kapłanką.

Enlil Rachna

- Nie nic - odpowiedziała, wyrwana z zamyślenia, przywołując na twarz ciepły uśmiech - Co pan robi o tak późnej porze w okolicach świątyni? - zapytała, marszcząc brwi i podnosząc się z ziemi

Arai Ralza

Ralza spojrzał na kapłankę trochę nieobecnym wzrokiem. Ładna, chociaż blondynka...
- Nie potrafiłem zasnąć, przyszedłem, aby przemyśleć parę dręczących mnie zdarzeń - wyjaśnił. - Myślałem, że w świątyni znajdę odpowiedź.

Enlil Rachna

- Zawsze można liczyć na pomoc bogów. Ale lepiej nie zaprzątać ich uwagi nieważnymi sprawami śmiertelników. Może warto poszukać pomocy tu, na ziemi? - zaproponowała, badając wzrokiem mężczyznę.
Było w nim coś złego, a jednocześnie bardzo... kuszącego.

Arai Ralza

- Nie wiem... - mruknął Ralza. - Nie wiem, do kogo mógłbym zwrócić się o pomoc.
Ralza zaśmiał się pod nosem.
- Chociaż... Może niepotrzebnie się tak martwię?
Demon spojrzał na kapłankę i uśmiechnął się do niej. Kilka dłuzszych kosmyków grzywki wpadło mu do oczu.

Enlil Rachna

- Możliwe. Może odpowiedzi, których szukasz, nie są aż tak ważne...? - spytała, przekrzywiając zabawnie główkę i mrużąc ciemne oczy
On jest ZŁY podpowiadał rozum
Wieeem... śmiała się moralność

Arai Ralza

[ZŁOOOOOOOOO xD]

Ralza zastanowił się chwilę, po czym uśmeichnął się pod nosem i pokręcił przecząco głową.
- Nie, nie są, masz rację.
Demon ponownie spojrzał na twarz kapłanki. Kurcze, chyba jeszcze nigdy tak mi się blondynka nie podobała... Ralza postąpił krok w jej stronę.
- Powiedz, dlaczego tak późno jesteś poza świątynią? Nie boisz się?

Enlil Rachna

- A czegóż się bać? Ciebie, czy ciszy? - zapytała, spoglądając na Ralzę - To drugie chyba już gorsze...

Arai Ralza

- Nie myślałem o sobie - wyjaśnił. - Mówiłem ogólnie, sporo ciemnych typków kręci się po nocy w takich miastach. Myślałem, że w świątyni macie bardziej surowe zasady, jeśli chodzi o opuszczanie jej murów. Ale widzę, że chyba się myliłem.
Ralza uśmeichnął się do kapłanki, ukazując szereg białych zębów.