Amerraind RPG

Enlil Rachna

- Najwyraźniej myliłeś się. Niedługo będzie świtać, niedługo świątynia obudzi się do życia... Ale jak narazie jesteśmy tu sami... - stwierdziła z ciepłym, wyjątkowym dla niej uśmiechem

Arai Ralza

Sugerujesz coś?, pomyślał Ralza, uśmiechając się uwodzicielsko.
- Masz niezwykły uśmiech - zauważył demon. - Bardzo czarujący.
Demon stanął jeszcze bliżej kapłanki.

Czy w twoim opisie było napisane że Arai to jakiś gołodup na te baby? ^^
W sympatiach i antypatiach było jedno słowo: "laski!" To chyba mówi samo za siebie Razz

Gabriel

Enlil Rachna

- Nie tylko ja - odparła, zagryzając wargę

Co ty robisz? I to tuż przed świątynią! Ze ZŁYM!
Cii...

Arai Ralza

Ralza bez słowa objął kapłankę w talii i odgarnął jej z twarzy kosmyk włosów. Uśmiechnął się uwodzicielsko.
- Chyba zbyt smiało sobie poczynam - mruknął, chociaż w rzeczywistości miał to gdzieś. Przytulił do siebie kapłankę i pocałował ją w szyję.

Enlil Rachna

- Ależ proszę nie przestawać... - szepnęła demonowi do ucha

Arai Ralza

Ładna mi z niej kapłanka..., zaśmiał się w duchu Ralza. Bynajmniej mu to nie przeszkadzało - jeszcze raz pocałował ją w szyję, później trochę wyżej i jeszcze trochę, jeszcze... Aż w końcu sięgnął ust kapłanki. Jej wargi były ciepłe i askamitne, demon mruknął i z przyjemnością pocałował Enlil, palcami prawej ręki przeczesując jej włosy.

Pisało że lubi, a nie taki narwany. Słabą ma tę stronę, wykorzystam to Samaelem xDDD
E tam - fajna laska, to jak Ralza miałby nie skorzystać Razz

I niestety, zmartwię cię - Samael nie jest w jego typie Wink

Enlil Rachna

Enlil z satysfakcją odwzajemniła pocałunek, dłonią gładząc tors 'Raiego
Głupiaś...
Zamknęła oczy, czerpiąc jeszcze więcej przyjemności. Usta nigdy nie zapominają, jak się całować...

Arai Ralza

Ralza mruknął z zadowoleniem. Niezłą ma wprawę, chociaż kapłanka... Po ładnych kilku minutach demon odsunął się nieznacznie od kapłanki, dyskretnie oblizując górną wargę.
- Cudowna jesteś - mruknął, przytulając ją do siebie w bardzo czuły sposób.

Enlil Rachna

Elfka uśmiechnęła się z zadowoleniem, po czym podniosła główkę
- Jesteś zły - stwierdziła, ale brzmiało to jak komplement

Arai Ralza

Ralza uśmiechnął się do kapłanki.
- Jestem - zgodził się. - Ale to chyba w niczym nie przeszkadza.
Demon pocałował kapłankę w czoło. Jej włosy miały bardzo przyjemny zapach.

Enlil Rachna

- Hm, a w czym mogłoby przeszkadzać? - zapytała, unosząc jedną, jasną brew

Arai Ralza

- Kapłanki chyba nie powinny zadawać się ze złymi ludźmi. Zwłaszcza tak urodziwe kapłanki - dodał z uśmiechem.

Enlil Rachna

- Kapłanki... Też mają swoje potrzeby - odpowiedziała, kładąc głowę na ramieniu 'Raiego

Arai Ralza

Śmiała dziewczyna, a nie wygląda na taką... Ralza objął elfkę ramieniem i powoli zaczął spacerować wokół swiątyni - nie lubił długo stać w jendym miejscu, nawet, jeśli w ramionach trzymał jakąś urodziwą dziewczynę.
- Nie znasz nawet mojego imienia - zauważył.

Enlil Rachna

- A ty mojego. Czy nie może tak pozostać? - zapytała z nonszalanckim uśmiechem

Arai Ralza

- Może - odparł Ralza.
Demon ukradkiem spojrzał na wschód - robiło się już trochę szaro.
- Słońce wkrótce wstanie - zauważył. - Ciężko będzie mi się z tobą rozstać, ale chyba powinnaś już wracać. Nie chcę, abyś miała w świątyni jakieś nieprzyjemności z mojej winy.
Ralza wolną ręką ujął dłoń kapłanki i musnął ją delikatnie wargami, po czym przyłożył ją sobie do serca. Żeby było romantycznie.

Enlil Rachna

Dziewczyna uśmiechnęła się mimowoli, wspięła na palce i pocałowa delikatnie mężczyznę w usta, palcem nakazując ciszę. Oczy jej błysnęły, odwróciła się na pięcie i lekkim krokiem pobiegła w stronę świątyni.

Arai Ralza

Ralza patrzył przez moment, jak elfka odbiega w stronę światyni. Kiedy zniknęła w budynku, stał jeszcze chwilę, zamyślony, po czym obrócił się i poszedł do swojej rezydencji. Żeby blondynka tak bardzo zamąciła mi w głowie - tego jeszcze nie było. Ale nie żałuję...

Avadur

Avadur stanął na placy przed świątynią, gdzie już zaczynał się robić ruch. Stanął na brzegu placu, uważnie rozglądając się dookoła i pocągając z bukłaku, kóry nosił przytroczony do pasa. Marzył o złapaniu jakiegoś kmiotka, którego mógłby wpakować do celi za znęcanie się nad zwierzętami... Albo za zakłócanie porządku w miejscu kultu. Albo za cokolwiek, byleby złapać go za kłaki i zawlec do jednej z cel w lochach Strażnicy.

Arai Ralza

Ralza wbił ręce w kieszenie i szedł szybkim krokiem w stronę swojej posiadłości. Ostatni raz obrócił się, aby spojrzeć w miejsce, gdzie zniknęła Enlil, wtedy też na kogoś wpadł.
- Patrz, ku*wa,... - nagle 'Rai zauważył, na kogo wpadł. - Wybacz, kapitanie Avadurze, trochę mnie poniosło.

Avadur

Avadur usmiechnął się dość krzywo i pociągnął jeszcze raz wina. Zderzenie z Araiem nie ruszyło go z miejsca ani o cal, stał dalej tak jak stał wcześniej.
- Nic się nie stało, panie De Morgan - stwierdził po chwili. Nie miał ochoty na przesadne grzeczności i lizusostwo. - Ładny poranek.

Arai Ralza

- Jak każdy - mruknął Ralza, otrzepując czerwony płaszcz i patrząc na wschód. - Chłodniej tylko, niż zwykle jest.

Avadur

Avadur pokiwał głową, nie majac ochoty na dłuższe rozwodzenie się nad niuansami pogody.
- Nikt nie złamał porządku na pańskich oczach? - zapytał od niechcenia po chwili. - A może ta drowka nadal pana niepokoi?

Arai Ralza

Jeśli obłapianie się z kapłanką przed świątynią jest wykroczeniem... A, jeszcze zlecienie morderstwa, zapomniałbym. Ale to bardzo spokojna dzielnica.
- Tamtej nie widziałem już drugi raz - wyjaśnił Ralza. - Teoretycznie wszystko w porządku... Na razie.
Ralza postawił kołnierz płaszcza.
- Złapał kapitan tamtego, co zwinął torbę mojej towarzyszce?

Avadur

- Nie złapałem, zniknął w Dzielnicy Mrocznego Bractwa - burknął Avadur i znów pociągnął ze swojego bukłaka. - Cholerne gniazdo żmii, gdzie się nie obrócić to złodzieje i mordercy, a porządku zrobić tam nie mogę.

Arai Ralza

Trudno... Sam się tym chyba w końcu zajmę.
- Chyba nikt porządny się tam nie zapuszcza - zauważył Ralza. - Nie należy się kłopotać tamtym miejscem, kapitanie - sami między sobą będą się wybijać.

Avadur

- Już ja wiem co się tam dzieję i dlatego się przejmuję, panie De Morgan - odpowiedział Avadur, z dość cierpkim usmiechem. - Ani im tam w głowie się bić między sobą, przeciwnie... A mówię, porządek bym tam zrobił, ale ludzi mam za mało i za mało doświadczonych. Rozsiekliby nas z ukrycia, zanimbyśmy jednego dopadli... Poza tym, rozkazy - kapitan rozłożył ręce w geście bezradności.

Arai Ralza

- Pieprzona biurokracja - przytaknął Ralza. - Ale odważny jesteś, kapitanie, skoro chcesz z nimi zrobić porządek. Odkąd pamiętam, nikt tego jeszcze nie próbował.
Demon ziewnął dyskretnie, zasłaniając usta dłonią. Prawie nie spał tej nocy...

Avadur

Avadur zaśmiał się cicho.
- Nie odważny, jeno mnie z tamtejszej karczmy wyrzucili, a mam bliżej ze Strażnicy niż do Czerwonego Powoju.

Isi

Isilra błąkała się długo po mieście, aż w końcu dotarła pod świątynie. Nigdy nie była zbyt religijna, ale Fay zawsze ceniła sobie przychylność bogów. Dziewczyna miała nadzieję, że tutaj znajdzie przyjaciółkę i kiedy zobaczyła dwie rozmawiające ze sobą postacie udała się w ich kierunku.
- Hej! Ach... to ty - mruknęła na widok Araia, na Avadura nie zwróciła żadnej uwagi. - No, ale dobrze, że cię spotkałam. Fay nie wróciła? - zapytała szybko i poprawiła kapelusz na głowie.

Arai Ralza

Ralza na moment oderwał się od rozmowy z Avadurem.
- O, witaj, Isi - mruknął. - Fay nadal nie wróciła, Ale jeszcze pewien czas poczekam, mogła wszak dostać cynk co do swojej księgi i pojechać go sprawdzić. Zresztą - mój człowiek cały czas jej szuka.

Isi

Dziewczyna westchnęła i posmutniała.
- Przez to wszystko zaczęłam się o nią martwić - wyjaśniła. - Nie mogłam spać.
Is poprawiła kapelusz i z udawanym zakłopotaniem zaczęła bawić się maleńkim wisiorkiem na szyi.
- Chyba przerwałam ci rozmowę - stwierdziła i po raz pierwszy spojrzała na Avadura. - Jednak odradzam rozmowy z tym wulgarnym człowiekiem.
Dobrze pamiętała twarz tego mężczyzny.

Avadur

Avadur, który właśnie osuszał do reszty swój bukłak, spojrzał na kobietę. On też mniej więcej ją pamiętał, w dodatku miał niezłego kaca, ale... Zrezygnował z wypowiedzenia swoich myśli, zlustrował ją tylko wzrokiem, którego używał patrząc na końskie łajno, jeśli odważyło mu się przykleić do buta.

Arai Ralza

Ralza z zaskoczeniem spojrzał na Avadura.
- Wulgarny? - zdziwił się. - Nie... Dlaczego tak uważasz? Znacie się?

Isi

- Nie, nie zapoznaję się z karczmowymi pijakami i ludźmi, którzy nie mają za grosz szacunku do innych - prychnęła. - Mieliśmy okazję "porozmawiać", kiedy ten pan był urżnięty w trzy dupy - wyjaśniła i spojrzała na Avadura ostro.

Avadur

Avadur odwrócił swój bukłak do góry, jakby chciał wyraźnie zamanifestować to, że urzyna się co wieczór w trzy dupy i jest z tego dumny. Po chwili wzruszył ramionami.
- Jak nie odpowiada jaśnie pani moje towarzystwo, to niech jaśnie pani zjeżdża do domu gotować obiad, bo jestem na służbie i nie wolno mi gadać z dziewkami ulicznymi, chyba że w sprawie przeprowadzki do lochów - powiedział po chwili obojętnym tonem.

Arai Ralza

RAlza spojrzał na kłócącą się dwójkę wielkimi oczami - nie znał Avadura od tej strony. Fakt, był świadom, że za kołnierz to on nie wylewa, ale żeby aż tak się urżnąć? Demon nie wiedział, co powiedzieć.

Isi

Isilra zagotowała się z wściekłości i przeszyła Avadura lodowatym spojrzeniem.
- Sam pan zjeżdżaj do domu, żonę chędożyć, a nie porankami po ulicach się pałętać, bo kiedyś ktoś nóż w plecy wetknie za chamstwo pańskie i milutko nie będzie. I na służbie się nie pije. Brudne, pijackie miasto - warknęła niezadowolona, coraz mniej się jej tutaj podobało.

Avadur

Avadur ziwnął.
- Nie mam żony. Wybaczy pan, panie Ralza, ale obowiązki wzywają. Do widzenia.
Kapitan odwrócił się i odszedł najzwyczajniej w świecie.

Isi

Is skrzywiła się i tupnęła ze złością, dawno już nie spotkałą takiego chama i prostaka. Fuknęła jeszcze i dmuchnęła na kosmyki włosów, które pospadały jej na twarz.
- Widzisz o czym mówiłam, nie każdy jest taki jak ty - wytknęła przymykając oczy.

Arai Ralza

- Pochlebia mi to - mruknął Ralza.
Na moment zapadło milczenie. Demon ziewnął ponownie, zasłaniając usta rękawem.
- Odprowadzić cię do domu? - zapytał. - Idę w tamtym kierunku.

Isi

- Nie, dziękuję, powłoczę się jeszcze po mieście, a potem... mam swoje sprawy - odpowiedziała poprawiając kapelusz tak, aby zasłoniał jej czoło. - Gdyby Fay wróciła, proszę, daj znać. Dobranoc - mruknęła widząc, że Arai zasłania dłonią ziewniecie i uśmiechnęła się słodko.

Arai Ralza

Ralza również uśmiechnął się do Isi.
- W takim razie pójdę już, jeszcze przynajmniej na parę godzin przysnąć. Dobranoc.
Demon skłonił się krótko przed elfką i odszedł w stronę Południowej Dzielnicy.

Isi

Isilra nie patrzyła długo na odchodzącego mężczyznę, udała się główną ulicą prowadzącą od świątyni.

Enlil Rachna

Enlil wyszła przed świątynię, patrząc prosto we wschodzące dopiero słońce

Arai Ralza

'Rai wracał do siebie, będąc w doskonałym humorze. Przechodząc przez plac świątynny zauważył ubraną na biało blondynkę - od razu poznał, kto to. Z uśmiechem na twarzy podszedł do kapłanki.
- Witaj, moja droga - przywitał się.

Enlil Rachna

- Witaj - odpowidziała, również uśmiechając się, chociaż w jej głosie słychać było pewien smutek - Może... Pójdziemy gdzieś indziej? - zapytała, wymownie patrząc w stronę świątyni, teraz groźnej i niebezpiecznej

Arai Ralza

Arai uchwycił wzrok kapłanki i domyślił się, o co chodzi. Bez słowa wziął kapłankę za rękę.
- Chodź na mosty - mruknął i pociągnął ją za sobą.

Avadur

Dochodziła druga w nocy, kiedy Avadur doszedł na plac przed świątynią. Nie chiało mu się ani spać, ani pić. Rozmyślał nad niebezpieczną grą w jaką się wdał. Bo była niebezpieczna.

Kapitan posiedział chwilę, pociągając gorzałki ze swojego bukłaku, a potem odszedł.

Alcander Faust

Alcander doszedł powolnym krokiem do ciemnego placu przed dobrze oświetloną w nocy świątynią. Przyjrzał się budynkowi z dość znudzoną miną, po czym wszedł do środka.