Amerraind RPG

Arai Ralza

Najpodlejsza część całej Akkii. Miejsce, gdzie większość menelstwa i typków spod ciemnej gwiazdy zatrzymuje się na noc. W ogromnych hangarach walają się skrzynie, zwoje lin, beczki... Dobra wszelakiego ci tutaj dostatek. Lepiej jednak nie zapuszczać się tu samemu nocą - szczury bywają większe od psa...

Ralza i Samael, przeskakując między zwojami lin, doszli w końcu w jakieś dogodne miejsce. Demon od razu usiadł na beczce i zrzucił kaptur. Długa grzywka wpadła mu do oczu.
- Ar'Nornr, dobrze pamiętam?

Samael

[Nie nie... Nie teraz ^^]

Samael spojrzał na mężczyznę. Nie przypominał sobie aby komuś takiemu, wspominał o tym jakże ważnym szczególe.
- Nie mości panie. Zwie się Samael - rzekł - A pan? Lubię wiedzieć dla kogo pracuje...

Arai Ralza

Arai zastanowił się przez chwilę nad podaniem swojego miana. Oficjalne, czy prawdziwe?
- Arai Ralza - rzucił. - Na razie takie wiadomosci ci wystarczą. Przejdźmy może do interesów. Długo pracujesz dla Bractwa?
Ar'Nornr, to na pewno ty...

Samael

- Skończyłem niedawno siedem lat pracy dla tej organizacji. W końcu nie jestem jej byle jakim przedstawicielem. Czemu pan pyta?

Arai Ralza

- Nie mam zamiaru współpracować z żółtodziobem - wyjaśnił, zakładając ręce na piersi. - Ale widzę, ze jak na swój wiek, to masz spory staż... A jak sprawa ma się z morderstwami? Zajmowałeś się tym do tej pory?

Samael

- Oczywiście. Przecież te siedem, nie zmarnowałem na okradanie pieniędzy z kieszonek przechodnich. O kogo chodzi?

Arai Ralza

Ralza uśmiechnął się z saysfakcją - o taką osobę właśnie mu chodziło. Załozył nogę na nogę i zaczał grzebac po kieszeniach.
- Nie jest to ktoś specjalnie ważny - zaczął tłumaczyć. - Ale przeszkadza mi w interesach. Koleś zatrzymał się w Akkii, nie wiem jednak dokładnie gdzie, chyba w Południowej Dzielnicy, blisko portu... Jest.
Arai podał Samaelowi kartkę z pospiesznie wykonanym portretem - jedna z "notatek" sporządzonych na wczorajszym zebraniu w Gildii.
- Nazywa się Kurada, pochodzi z Archipelagu na północy. Jego śmierć nie wywował ani specjalnego wydźwięku politycznego, ani nie sporadzi na nas jakiś większych kłopotów.

Samael

Samael oglądał kartkę.
- Żaden problem z zabiciem, gorzej znaleźć. Zawinił czym szczególnym? Ma to się odbyć dyskretnie? – zapytał, choć już znał odpowiedz.

Arai Ralza

- Dyskretnie - odparł Ralza. - Wpieprza mi się koleś do interesów, za dużo przez niego tracę. Jeśli znalezienie go sprawi ci aż taki wielki problem, to ja się tym zajmę.

Samael

- Nie mówię że to wielki problem. Ale może to trochę potrwać... - rzekł - Jeśli wiesz gdzie się znajduje, sprawę załatwię szybciej...

Arai Ralza

- Teraz mogę tylko określić mniej więcej obszar - wyjaśnił Ralza. - Ale już na wieczór byłby w stanie wskazać nawet okna do jego sypialni. Poradzisz sobie szybciej?
Szczerze wątpię, abyś dał sobie radę. W końcu to ja tu byłem szpiegem przez ładne kilkaset lat...

Samael

- Oczywiście - rzekł - To jak? Już dzisiaj?

Arai Ralza

Nieźle się cenisz...
- Dzisiaj późnym wieczorem - zdążę sobie załatwić alibi.
Arai spojrzał na Samaela wyczekująco. Kiedy ten milczał, demon podjął.
- Nie zapytasz o zapłatę?

Samael

- A powinienem? Dobrze wiem że zapłacisz. - powiedział z małym błyskiem w oku - Sprawa też nie wydaje się zbyt trudna, więc za dużo nie wymagam. Sam możesz zdecydować ile chcesz zapłacić. Dla mnie mało jest lepsze niż nic...

Arai Ralza

- W takim razie pogadamy, jak wykonasz swoją robotę - postanowił Arai. - Inny od razu by się pytał, ile dostanie, a ty nie. Cenię sobie to.
Ralza zeskoczył z beczki i założył kaptur.
- Rozmowę możemy chyba uznać za skończoną - zauważył.

Samael

- Być może uznamy - rzekł spokojnie - To wszystko?

Arai Ralza

- Jeszcze jedna sprawa - zauważył Ralza. - Skoro zdążysz tej nocy, jutro chcę się z tobą spotkać, aby zakończyć sprawę. Znajdziesz mnie, czy spotkamy się w konkretnym miejscu o konkretnej porze?

Samael

- Znajdę - powiedział - Jestem co prawda tutaj parę miesięcy, ale już się orientuje gdzie co jest.

Arai Ralza

Arai skinął z zadowoleniem głową.
- Jakby co, to moje prawdziwe nazwisko brzmi De Morgan. Zachowaj to dla siebie - uprzedził demon, unosząc dłoń w ostrzegawczym geście.

Samael

- Aha - dodał krótko.
Ten nie różnił się prawie niczym od pozostałych klientów. Wszyscy wyglądali i mówili jakby była to sprawa ważna i jeden zły ruch wszystko schrzani. A on po prostu wejdzie, zrobi co musi, sprawdzi jeszcze pomieszczenie, zwinie kase i wyjdzie.
- Mam się pozbyć ciała, czy zostawić nienaruszone?

Arai Ralza

- Możesz sobie nawet zrobić naszyjnik z jego zębów i podwiązki z jelit - mnie to nie obchodzi.

Samael

[Żadnych liścików z twoim podpisem i "Ten łajdak na to zasłużył, mam was w dupie pieprzona straż"?]

-Dobrze, lubię mieć pewność. Zwłok się pozbędę. - rzekł - Mam to zrobić jeszcze dzisiaj?

Arai Ralza

[ Nie, 'Rai takie numery robi tylko osobiście Wink

]

- Mówiłeś, że zdążysz - zauaważył Ralza. - Zależy mi na czasie, dlatego postaraj się, aby jeszcze tego wieczora Kurada karmił rybki.

["ojciec chrzestny", oł jeeee]

Samael

- Dobrze. To wszystko?

[Mówiłeś że mam tego nie robić dzisiaj.]

Arai Ralza

[Mówiłam. Ale Ralza nie wie jeszcze, że ja coś knuję... *szatański uśmiech, a aureolka rogi uciska*]

- Dla mnie tak - odparł Ralza. - Chyba, że chcesz coś jeszcze.

Samael

[Tak! Gdzie jest ten dupek? Co miało by powstrzymać moją postać od zabicia?]

- Ja już raczej nic nie potrzebuję...

Arai Ralza

[ Jak znajdziesz mieszkanie Kurady, to jego i tak w środku nie będzie...]

Ralza skinął z zadowoleniem głową i założył kaptur.
- Jutro masz do mnie przyjść, aby zamknąć całą sprawę - rzucił na odchodnym. - Do zobaczenia.
Demon odszedł, klucząc między zwojami lin i beczkami.

Samael

[Pisałeś że ten cały gościu nie ma tutaj domu. Mam więc go sam znaleźć (dom)?]

Kiedy klient odszedł, Samael wstał i ruszył w drugi kierunku.

Finegas Lehel

Finegas wbiegł przez ciasną portową uliczkę do obszaru doków. Wokół niego, we mgle, jawiły się tylko ciemne postacie śpiących miejscowych moczymordów. Podszedł po cichu do jednego z nich, wyjął zza pazuchy złoty sierp i poderżnął mu gardło, po czym wyjął z kieszeni pusty flakonik i zebrał do niego kilka kropel krwi z ciała nieszczęśnika. Niestety, cichy jęk pijaka obudził kilku innych, śpiących obok - jak widać, znacznie mniej pod wpływem procentów niż reszta - którzy wstali i chwiejnym krokiem ruszyli na elfa, bełkocząc coś pod nosami. Finegas lekko zastukał laską o ziemię. W jednej chwili ciała napastników zdrętwiały i padły na ziemię. Jeden tylko zdążył po cichu przeklnąć, lecz zaraz po tym z jego nosa puściła się krew. By nie pozostawiać żadnych pozorów, prostym zaklęciem sprawił, iż ciała uległy petryfikacji, po czym uniósł je w powietrzu i wpuścił do morza, nieco dalej od brzegu. Podbiegł potem do kolejnych dwóch pijaków i uczynił z nimi to samo, co z pierwszym, z którego krew zaczęły zlizywać już szczury.
Finegas po zebraniu krwi z trzech ciał do flakonu, zatkał go i wsadził z powrotem do kieszeni. Następnie stanął sztywno, trzymając oburącz laskę przed sobą. Kryształ zabłysnął jednokrotnie żółtym światłem - elf odebrał potencjalnym świadkom pamięć. I tak nikt nie interesuje się stanem świadomości meneli... Po wykonaniu tego zaklęcia nie zmienił pozycji, natomiast skupił się bardziej i zamknął oczy. Tym razem kryształ zabłysnął światłem lawendowym jak jego oczy. Lunar zniknął w szarawym obłoku.

Branwen

Dziewczyna przystanęła na molo. Starała się delektować chłodnym wiatrem na swojej szyi, jednak jej wzrok przykuło coś innego.
- Cholera, tylko nie to... znowu! - powiedziała cicho do siebie, patrząc na martwe ciała leżące nieopodal. Umysł krzyczał: "Uciekaj, głupia!", ale ona jednak zbliżyła się i z ciekawością, w której objawiała się jakaś szczypta fascynacji, przyglądała się leżącym mężczyznom.

Samael

[Nie mam co robić mogę się włączyć? ^^]

- Lepiej nie oglądaj tego zbyt długo – odezwał się Samael, opierając o ścianę.
Miał na sobie długi płaszcz, lecz jego twarz oraz długie włosy były odkryte.
- Zapewne zaraz ktoś tu przyjdzie...

Branwen

- Już przyszłam. Ja. - odrzekła bystro, po chwili reflektując się - Aaa... ja nie mam problemów z władzami, wręcz przeciwnie - spojrzała spode łba na przybyłego - Ale ty wyglądasz na zawadiakę, lepiej idź stąd, zanim cię ktoś o to oskarży... niesłusznie?

Samael

Samael uśmiechnął się lekko.
- Odejdę stąd kiedy nadejdzie właściwa chwila. - rzekł spokojnie - Zresztą to doki, nikt nie będzie się nimi interesował. Pomyślą że to zwykła bójka i spraw się skończy.

Branwen

- To nie była zwykła bójka - powiedziała z przekonianiem - Wyczuwam tu coś innego, paranormalnego... chyba mamy jakiegoś ukrytego maga w okolicy. Maga-mordercę. - szepnęła, zbliżając się do leżących.

Samael

[Aha. No tak... Branwen napisała że to nie była zwykła bojka, więc...
No ale teraz widzę że to wyczuwa ^^]

- Skąd te stwierdzenie - zapytał - Ja tu widzę tylko trupy o poderżniętych gardłach. Jednak nie zwykłym nożem czy sztyletem...

Branwen

- Cóż, każdy widzi to co chce widzieć - stwierdziła chłodno uznając, że najwyższy czas zakończyć rozmowę - Co im się stało i dlaczego to w najmniejszym stopniu mój interes.

[sory, miałam problemy z kompem ;/]

Samael

[No trochę minęło czasu ^^]

- Zaczął się już ranek więc pora iść. - rzekł powoli - Zaraz ktoś ich zauważy, przy sobie i tak nic nie mieli ciekawego. A tak w ogóle chyba się nie znamy. Jam jest Samael.

Branwen

[szczególik Razz

]

Branwen - odpowiedziała, łypiąc ponuro na mężczyznę. Wyglądał podejrzanie, i te okoliczności... zaryzykowała i dodała - Co tu robisz o tej porze?

Samael

- Powiedziałbym że stoję i rozmawiam z tobą, ale będę miły... - rzekł i westchnął - Nie jestem zwykłym łotrem, mam jeszcze szacunek i litość dla dam. Po prostu obserwuję, lubię obserwować, patrzeć na ludzi na ich głupotę i to co robią. Oceniać ich błędy i tak dalej...

Branwen

- Cóż, masz dziwne zainteresowania, ale szanuję to [ Razz

]. W takim razie, skoro już się na mnie napatrzłeś to pozwolisz, że opuszczę to miejsce. Mam parę spraw do załatwienia - skinęła głową mężczyźnie i odeszła

Samael

Samael jeszcze przez chwilę stał na miejscu. Kiedy nieznana dziewczyna się oddaliła, ruszył w stronę zwłok, po czym szybko i zwinnie włożył je do jednej z pobliskich skrzyń.
A potem spokojnie odszedł.

Damon

Damon kręcił sie po dokach, rozmyślając co sie z nim dzieje. Ból głowy znowu powrócił i nic nie dało się z nim zrobić. Stnął na nadbrzeżu i wpatrywał się w fale.

Arai Ralza

Ralza, nim wróci do domu, postanowił wrócić jeszcze do swojego biura w porcie, aby zabrać kilka papierów. Szedł dłuższą drogą, przez doki, aby zdążyć przynajmniej trochę wytrzeźwieć - gdyby wrócił pijany, służące natychmiast zaczęłyby plotkować.
Za kolejnym zakrętem demon zauważył Damona.
- Przecież ty nie żyjesz - wybełkotał sam do siebie.
Arai postąpił kilka kroków w stronę drowa, po czym poplątał się i upadł na ziemię. Próbując wstać, po raz kolejny poczuł skurcz mięśni.
- Agaskara! - krzyknął ze złością, chociaż nie mogł już nic zrobić.
Po chwili biała bestia podniosła się na nogi i z głuchum warkotem rzuciła się na Damona.

Damon

Damon obrócil sie w stronę z której atakował go demon. Jego twarzy była bielsza niż zwykle. Przypomniała mu się z najdrobniejszmy szczegółami ta noc... dwadzieścia lat temu. Wiedział że nie zdązy sięgnąci po broń. W tym samym momęcia dziwna moc... tak chyba można nazwać to mocą, napełniła jego ciało. ból głowy osunął się gdzieś w głąb świadomości. Złap to - oddedzwał się głos w jego głowie - Uchwyć i nie pozwól oddejści.
Uchwycił.
Powietrze w okól zawirowało, a cząstki powietrz zbiły się w ciasne skupisko które uderzyło w demona, z ogromną siła. Oddrzucila go na pobliski budynek. Damon nie zastanawijąc co sie stało sięgnął po broń.
Tajemnicz siła odpłynela.

Arai Ralza

Demon, skołowany po uderzeniu grzbietem o ścianę, powoli stawał na nogach. Był wściekły. Zakołysał się krótko na nogach i skoczył na Damona z paskudnym szczeknięciem. Przestań, idioto, głupi zwierzaku! Chcesz, aby Isi znowu płakała? Zostaw go, do jasnej cholery! Bestia nie słuchała, skoczyła na drowa, przewracając go na plecy.

Damon

Damon upadając opuścił broń. Teraz jestem trupem . Szukając jeszcze ostatniej szansy, uderzył demona po pysku pięścią. Ale czuł że to się na niewiele zda...

Arai Ralza

[Spróbuj jeszcze raz rzucić nim o ścianę... Wink

]

Demon warknął głucho, kiedy drow uderzył go pięścią w pysk, po czym stanął przednimi łapami na jego piersi, aby zabrać ofierze dech - wtedy będzie go łatwiej zabić... Nie zabijaj go! Jest wielu, których mozęsz zabić, nie jego! On jest ważny!

Damon

Drow spazmatycznie próbował złapać powietrze.
Moc wrociła, powróciła jak wody podczas przypływu.
Próbował ją jeszcze raz złapać, ale nie udawało mu się ciągle gdzieś w ostatniej chwili się wymykała, aż gdy już myślal że zemdleje z braku powietrza, uchwycil ją. Powietrze ponownie zawirowało, a demon przeleciał dziesięci metrów dalej i upadł na grzbiet.

Arai Ralza

Demonem ponownie rzuciło o bruk. Bestia zaskowytała boleśnie. Przestań! Jesteś za słaby! Głos Ralzy, ból i zmęczenie - to wszystko sprawiło, że demon postanowił dac za wygraną. Odszedł, a na bruku leżał nieprzytomny z bólu Ralza.

[Byłbyś dupkiem, gdybyś nie próbował go dobić Razz

]

Damon

Drow wstał i na chwiejnych nogach podszedł do ciała Ralza. Cięzko oddychał stojąc nad cialem. Damon przejechał ostrzem miecza po policzku demona, zostawiając na nim szrame, A następnie z całej siły kopnął go w brzuch.
- To za moja rodzine - warknął i chwiejnym krokiem oddalil sie od caiła Ralza.