Amerraind RPG

Richard

Richard prychnąl cicho.
- Nie mają wystarczająco środków, a zresztą ich największe zgrupowanie jest na południu, a dwa kolejne oddzialy smoków krążą ciągle po kraju, a jeden w Stolicy rezyduje. A każde miasto ma własnych strażnikow którzy mogą się bronic przez ... 3 miesiące. Nie mają szans. Naprawde, nie ma czym się martwić. Pół roku i żaden nie przeżyje

Arai Ralza

Ralza skrzywił się z niezadowoleniem.
- "Żaden nie przeżyje"? - powtórzył. - Nie brzmi zbyt dobrze. Gdyby doszło do powstania, Ethril wydałby rozkaz dokonania rzezi? Szczerze wątpię.

Richard

- Jeżli by nie wydał, stracił by władze. Żołnierze nie lubią jak ich życie się naraża ... zrestą sami mieszkańcy miast, wsi zaczeli by urządzać lincze i nie pytali by się o zgode Króla.

Arai Ralza

Ralza zeskoczył ze stołu, na którym do tej pory siedział.
- Nie rozumiem tego okrucieństwa - zauważył. - Można to zrobić inaczej, nie wyżynajac całej rasy w pień.

Richard

- Możliwe. Ale to jest najprostrze - powiedział, a po chwili dodał - A żołnierz to prosty człowiek.

Arai Ralza

- Chyba nie aż tak prosty, aby rozumieć tylko komendę "zabij wszystko, co na drzewo nie ucieknie" - zauważył. - Zresztą, nie mnie o tym decydować, nigdy nie byłem w wojsku. Zapewne Ethril i generałowie lepiej wiedzą, co jest dobre w takich sytuacjach.
Tak... "nie byłem", dobry żart - blisko 50 000 lat spędziłem na służbie!

Richard

- Ochhh...nie. Rozumieją jeszcze. "Zabij wszysto nawet jak na drzewo ucieknie" - zakpił Richard - Tak, król będzie wiedział co wtedy zrobić - Ukryje się pod łóżkiem

Arai Ralza

Demon skinął ze zrozumieniem głową.
- W sumie, to jesteś do niego trochę podobny - zauważył. - Mogę się mylić, ale wyglądacie, jakbyście byli spokrewieni.

Richard

Richard spojżał de Morganowi prosto w oczy.
- Jestem jego bratem - odpowiedział krótko.

Arai Ralza

Ralza nie ukrywał zaskoczenia.
- Znam Ethrila bardzo dobrze - zauważył. - Ale nigdy mi o tobie nie wspominał.

Lern

Goniec skinął głową.
-Mam wiadomość dla Kobiety imieniem Fay. Powiedziano mi że ją tu zastane. Proszę oto list. - powiedział goniec przekazując przesyłkę.

Richard

Richard uśmiechnął się ironicznie.
- O niektórych sprawach lepiej milczeć.

Arai Ralza

- Mogę odebrać tę wiadomośc za nią, czy to osobiste? - upewniła się służąca.

- Nie nalegam - zapewnił demon. - Jednak charaktery macie zupełnie inne. Ethril jest spokojniejszy, bardziej melancholijny. A ty jak typowy żołnierz - twardy.

Richard

Mężczyzna wzruszył ramionami.
- Byliśmy innaczej wychowywani.

Arai Ralza

Demon zauważył, że Richard niechętnie mówi o swoich kontaktach z bratem - wolał więc nie drążyć tematu, najwyżej dowie się wszystkiego od Ethrila.
- Mam nadzieję, że będę mógł cię bliżej poznać - zauważył. - Z twoim bratem mam dość dobre stosunki. Jeśli zatrzymasz się tu na dłużej, to wpadaj co jakiś czas, dobrze? Z chęcią dotrzymam ci towarzystwa.

Richard

Richard kiwnął głową i odłożył nie tknięty napitek.
- Miło było Cie poznać - powiedział i wyszedł.

Arai Ralza

Demon odpowiedział coś niezrozumiale, a kiedy Smok wyszedł, również opuścił posiadłość i poszedł w do Lehela - musiał z nim pogadać.

Lern

-Prosze o przekazanie - powiedział goniec.

Arai Ralza

[Fay dostała treść tej wiadomości? Jak nie, to wyślil jej na priva albo gdzieś opublikuj Wink

]

Służąca odebrała przesyłkę i stała przez moment skonsternowana.
- Coś jeszcze? - upewniła się.

Lern

[poszło na pw]

- To wszytsko - powiedział goniec i odszedł.

Fay Wolfwing

[cholerny net x[... Powiedzmy, że moja postać zasnęła xD]
Fay obudziła się i przeciągnęła. Ubrała się. Na stoliku obok łóżka leżał jakiś zaadresowany do niej list, najwyraźiej przyniesiony przez slużącą. Otwarła go i przeczytała krótką wiadomość. Na jej twarzy odbiło się zaskoczenie. Prawie natychmiast schowała list do torby i wzięła kotur, wybiegając z pokoju. Gdy była na zewnątrz domu, zawizdała. Po kilku chwilach na drodze pojawiła się Azura. Obie ruszyły w stronę portu.

Arai Ralza

Ralza wrócił do swojej posiadłości - starając się unikać rozmów ze służbą, poszedł do biblioteki, gdzie padł jak długi na kanapę i sięgnął po najbliższą książkę - nie czytał, jedynie bezmyślnie ślizgał się wzrokiem po literach.

Branwen

Lekko podirytowana podeszła do drzwi.
Zamknięte, oczywiście! Pffff! - pomyślała, jakby było to coś dziwnego. Podniosła rękę i zastukała natarczywie.

Arai Ralza

Drzwi otworzyła jej służąca.
- Panienka do panicza de Morgana? - upewniła się. - Czy do panienki Fay?

Branwen

- Do panicza de Morgana, złotko - odpowiedziała, mało nie krztuszac się przy tym ze śmiechu - Powiedz paniczowi, że przyszłam oddać forsę.

Arai Ralza

Służąca wpuściła Branwen do środka i poszła do Ralzy. Ta dziewczyna jej się nie podobała, była bardzo niemiła.
- Paniczu, jakaś drowka do pana...
- Wiem kto - odparł. - Powiedz, żeby tu przyszła.
Dziewczyna wróciła do Branwen i powtórzyła słowa demona.
- To ostatnie drzwi na lewo - dodała.

Branwen

- Dzięki, trafię - odparła i szybko przeszła korytarz. Pchnęła drzwi do gabinetu i stanęła przy Ralzie
- Witam panicza. Przyszłam pieniążki zwrócić. Trochę się to przedłużyło, ale miałam kilka spraw do załatwienia, ale widzę, że tobie niczego nie zbywa, więc chyba nie musiałam się zbytnio spieszyć - zaczęła trajkotać, z ciekawością rozglądając się po pomieszczeniu

Arai Ralza

Ralza usiadł na kanapie i odłożył na bok książkę.
- Witaj, Branwen - odparł. - Usiądź.
Demon wstał i podszedł do stolika, na którym stała karafka i kieliszki.
- Napijesz się? - zapytał.

Branwen

- Chętnie - odpowiedziała, przed zajęciem wygodnego fotela kładąc sakiewkę na stoliku [viva la polska składnia] - Gdzie panienka Fay? Znowu cie wystawiła?

Arai Ralza

- Skąd ta ironia w twoim głosie? - zapytał Ralza nalewajac trunku do kieliszków.

Branwen

- Ironia? Musiało coś ci się wydawać. Ale gratuluję, niezła próba zmiany tematu. To jak, uciekła z innym? Wstąpiła do zakonu? Sprzedałeś ją do domu publicznego bo wyjadała ci rodzynki? Hm?

Arai Ralza

Ralza miał ochotę walnąć pięścią w stół i porządnie zbluzgać drowkę za tę obelgę. Powstrzymał się jednak, a swoje niezadowolenie wyraził jedynie przez dość niesympatyczne spojrzenie.
- Nie - odparł chłodno. - Jest w gildii magów.

Branwen

- Acha. Czyli coś w podobie. I po co te nerwy, tylko pytam przecież. - zerknęła spod oka na Ralzę oceniając stopień jego irytacji. Miała ochotę dzisiaj wyżyć się na tym burżuju. - I co, nie pisze? Kiepściutko...

Arai Ralza

- Nie pisze, bo wyszła tylko po kilka ksiąg, właśnie od niej wróciłem - odparł. - Nie rozumiem, po co te pytania.

Branwen

- Z ciekawości, z czystej ciekawości. Wydaje mi się, że proponowałeś mi coś do picia? I opowiedz przy okazji co słychać w wielkim świecie, ostatnio byłam trochę... poza zasięgiem. Jakieś nowinki z naszego nudnego miasta?

Arai Ralza

Ralza przesunął w jej stronę jeden z kieliszków.
- Ethril nie żyje - odparł bezbarwnym głosem. - A elfowie wypowiedzieli wojnę. Nie mów, że o tym nie słyszałaś.

Branwen

Branwen chwyciła kieliszek i roześmiała się
- Dobra, dobra. A tak na poważnie? Jakieś ciekawe afery korupcyjne, te sprawy?

Arai Ralza

Ralza spojrzał na Branwen, jakby była niespełna rozumu.
- Nie wiem - odparł. - Wszyscy są pochłonięci szukaniem mordercy Ethrila. Jeśli szukasz jakiejś ciekawej plotki, to ja jestem głównym podejrzanym.

Branwen

- Tak, i znając ciebie zapewne go kropnąłeś nożem do masła. Ciekawe rzeczy się dzieją pod moją nieobecność, nie ma co - uśmiechnęła się filuternie [fajne słowo] do Ralzy i upiła łyk ze swojego kieliszka. Ani przez momen nie pomyślała, że mężczyzna mówi poważnie.

Lern

Goniec podszedł do drzwi i zapukał.

Arai Ralza

- Nie, zastrzeliłem go z łuku - odparł z ironią w głosie, wychylajac zawartość swojego kieliszka i uśmiechając się zaczepnie do drowki.

Służący otworzył drzwi.
- Tak? - zapytał.

Branwen

- Z łuku? Umiesz strzelać z łuku? Jesteś pełen niespodzianek, panie Ralza - zaśmiała się perliście - Pytanie, co osiągnąłbyś przez jego śmierć, bo chyba niczego ci nie brakuje, prawda?

Lern

-Mam wiadomość do Pana De Morgan od Pana Lern. Proszę mu to przekazać. -
Goniec przekazał wiadomość Służącemu.

Treść Listu :
"Mój zwierzchnik zgodził się na spotkanie.
Zjaw się gdy będziesz mógł.

Lern"

Arai Ralza

- Nie wiem, co jest w tym zadziwiającego - odparł Ralza. - Jednak nic bym nie zyskał, jedynie stracił przyjaciela. Nie kontynuujmy tego tematu.
Demon przysunął się nieznacznie do drowki w chwili, kiedy do pokoju wszedł służący.
- Paniczu, do pana - szepnął i wyszedł.
Ralza nawet nie otworzył koperty, schował ją do kieszeni i ponownie spojrzał na drowkę.

Branwen

Dziewczyna uśmiechnęła się lekko i zamyśliła się na moment. Po chwili uznała, że jednak trzeba się upewnić.
- Nie mówiłeś tego poważnie, prawda? Tego o królu i jakiejś wojnie... po co komu teraz wojna?

Arai Ralza

- Poważnie - odparł Ralza. - Elfowie wyczuli moment, chcą odzyskać to, co kiedys było ich.

Branwen

- Co? Jak to? To niemożliwe! - jęknęła smętnie - Przecież wszytko było w porządku, co za kretyn musiał to wszystko zepsuć! I po co! Nic nie rozumiem...

Arai Ralza

Ralza już chciał odpowiedzieć, że to jego wina, jednak zrezygnował. Zmrużył oczy, cały czas patrząc na drowkę.
- Elfowie już wiele lat przygotowywali sie do tej wojny - odparł. - Chcą odzyskać to, co należało do nich i wcale im się nie dziwię.

Branwen

- Z kim zamierzają walczyć? I o co właściwie? - zapytała ponuro - Nie bardzo rozumiem stwierdzenie "co należało do nich". Chcą władzy?

Arai Ralza

- Z ludźmi - odparł. - Walcza o to, co się im należy - o Amerraind. To ich wyspa, a ludzie im ją odebrali, spychając elfy gdzieś na margines, do puszczy. Nie sądzisz, że słusznie robią?