Amerraind RPG

Lern

- To oczywiste Ara.... znaczy De Morgan. A właściwie czemu ma Ci to mówić ? – Spytał Lekko oprzytomniawszy.

Branwen

- Sam zacząłeś tą rozmowę, więc grzeczność wymaga, abyś jej nie kończył niedomówieniami - odpowiedziała dopijając resztkę napoju ze swojej szklanki.

Lern

- Dużo chcesz wiedzieć. Skąd mam wiedzieć że nie przysłali na przykład jako szpiega Smoków ? - spytał podejrzliwie.

Branwen

- Może stąd, że nawet nie wiem, co to. Po prostu chciałabym wiedzieć więcej o moim znajomym. Skoro jesteś magiem to chyba umiesz wyczuć blef, prawda? W tych stwierdzeniach go nie było.

Ta,... sypia z gościem, a wie tylko, jak się nazywa Razz

Lern

- Gdy chce sprawdzić czy ktoś kłamie biorę go na tortury i nie bawię się w sztuczki – powiedział bez emocji.

Branwen

- W takim razie tracisz duże pole do manewru -odrzekła chłodno - Ale do takich spraw też trzeba mieć odpowiednie predyspozycje.

Lern

- Niekoniecznie. Kto mówi że do Tortur nie można używać magii. Magia to nie tylko takie sztuczki - rzucił dzbankiem przez sale, ten roztrzaskał się o ścianę a zawartość rozlała po pomieszczeniu - to są sztuczki - machną ręką i dzbanek poskładał się do kupy wrócił do rak Lern a wino zlało się do niego.

Branwen

- Miałam na myśli predyspozycje psychiczne, nie każdy jest w stanie wyczuć cudze emocje, zwłaszcza jeżeli swoje zatraca w gniewie. Czy masz mi jeszcze coś ważnego do powiedzenia? Bo chciałabym wreszcie wrócić do domu. - odwarczała

Lern

- Jeśli chcesz idź , nikt Cię tu nigdy nie trzymał. Sama zaczęłaś tą rozmowę – powiedział zaglądając do pustego dzbana.

Branwen

- W takim razie żegnam - opowiedziała chłodno, płacąc barmanowi i opuszczając lokal.

Lern

Elf „wytoczył” się z Karczmy.

Richard

Richard wszedł do karczmy. Po chwili znalazł wolny stół przy ktorym usiadł i zamówił kufel piwa.

Arai Ralza

Demon wszedł do karczmy i rozejrzał się troche nieobecnym wzrokiem po pomieszczeniu. W końcu podszedł do baru i zamówił wino. Czerwone. musiał minąć dobry kwadrans, nim zauważył dowódcę Smoków.
- Mogę? - zapytał, podchodząc.

Richard

Richard kiwnął głową, powoli pijąc piwo. Już drugie, w od kąd wszedł.

Arai Ralza

Demon suadił przy stoliku i zaczał wodzić palcem po brzegu kieliszka.
- Strażnicy się nie czepiali? - zapytał.

Richard

Rycerz podnósl wzrok na demona.
- A czemu by mieli ? - zapytał się głosem wypranym z emocji.

Arai Ralza

- Dobrze wiesz, czemu - odparł. - Mogą chcieć wyjaśnień, nie stoisz wszak ponad prawem.

Richard

Richard uśmiechnął się smutno.
- Chodzi o że stoje. Jedynie Avandur może mnie postawić w stan oskarżenia ... jeżeli ma poparcie rady królewskiej.

Arai Ralza

- Tylko Avadur? Więc, nawet gdybyś był winny, nikt cię nie moze tknąć bez jego zgody?
Demon nachylił się do Richarda.
- Od razu mówię, ze nie twierdzę, że jesteś winny. Widziałem, co sie stało i nie ponosisz winy za śmierć Lerna. W każdy razie nie do końca.

Richard

- Musiał by mieć jeszcze zgodne rady - dodał Richard. Rycerz chwile milczał. - Ale ja się czuje winny ... on był piajny, nie miał szans obrony. To nie zgodne z kodeksem - upił duży łyk piwa.

Arai Ralza

- Nie masz za co się obwiniać - powtórzył demon. - On zaczął. On nie wiedział, co robi. Nie możesz się obwiniać, bo to do niczego nie doprowadzi.

Richard

- A co ty możesz wiedzieć! - warknął Richard - Jesteś tylko cholernym demonem, bez honoru który zabił przyjaciela

Isi

Weszła do karczmy, otrzepując się ze śniegu i zdejmując od razu wilgotny płaszcz, który przewiesiła sobie przez przedramię. Szybko rozejrzała się i widząc, że nie ma wolnych stolików podeszła do karczmarza, który krzątał się za ladą. Zamówiła gorący napar ziołowy.

Arai Ralza

Oczy demona rozbłysły nienawiścią. Wstał i przez pewien czas można było odnieść wrażenie, że zdrowo przywali Richardowi powstrzymał się jednak.
- Nie mów mi o honorze - odparł. - Bo ty nawet nie wiesz, co znaczy prawdziwe oddanie swemu dowódcy.
Demon zasunął krzesło i wyszedł bez słowa z karczmy, trzaskając drzwiami.

Richard

- Ja nie mam dowódcy - mruknął do siebie Richard, a następnie zamowił kolejne piwo nie robiąc sobie nic z wybuchu demona.

[ Czemu zabrałaś demonka ? x( ]

Isi

Uśmiechnęła się pod nosem i przysunęła do siebie kubek. Pomimo gwaru i odległości słyszała całą wymianę zdań, a kiedy odwróciła się w stronę stolików jej domysły się potwierdziły - dobrze rozpoznała głosy.

Richard

[ Chcesz żeby Richard ją zauważył ? Tylko nie odpisuje, że jak ja chce ]

Isi

[jak Ty chcesz, no dobra, niech ją zauważy, mam całe 15 minut i spadam się uczyć Twojej ukochanej na pamięć xD]

Richard

[ Znaczy się histy ? ^^ ]

Richard obrocił wzrok w strone baru. Zauważył obok niego znajomą postać. Wstał. Na chwiejnych nogach ruszuł w jej stronę.
- Świat jest jednak mały - powiedział stając obok.

Isi

Westchnęła i uśmiechnęła się.
- Witaj, nawet bardzo mały.
Nachyliła się do Richarda i szepnęła jeszcze:
- Mógłbyś być czasami bardziej delikatny...
Uśmiechnęła się figlarnie i puściła mu oczko.

Richard

[ *widzi za dużo podtekstow* ]

Richard spojrzał mętnym wzrokiem na elfkę.
- Delikatny ? - wymamrotał - Ja jestem bardzo delikatny, słonko - dodał nachylając się nad elfką.

[ Zastrzegam że on jest piajny ... jezu, ja się nawet tak nie zachowuje jak wypije .. ]

Isi

Przytrzymała go, kładąc mu dłoń na klatce piersiowej i skrzywiła się z niesmakiem.
- Delikatny - prychnęła, nie przejmując się stanem mężczyzny. - Jak, nieprzymierzając, pijany krasnolud.

Richard

- Krasnoludy nie są delikatne - stwierdził Richard niedostrzegając ironi elfki - Elfy są. Chyba. I drowy - powiedział chociarz nie miał najmiejszego pojęcia co przechodzi mu przez gardło, ale i tak nie będzie nic do jutra pamiętać.

Isi

Westchnęła i pokręciła głową, widząc głupotę swojego rozmówcy.
- Nie są, przynajmniej większosć nie jest i raczej nie chcesz się o tym przekonać - mruknęła i skinęła na karczmarza, a ten po chwili przyniósł jej niewielki kieliszek, którego zawartość dziewczyna dolała do chłodnego już naparu.

Richard

[ Jak to delikatnie stwierdziałaś "głupotę" ... ]

Richard chwile się nad czymś zastanawiał.
- To kto jest delikatnie ? - wymamrotał, drapiąc się po głowie.

Isi

Dziewczyna wypiła zawartość kubka, której już wcale nie było tak dużo, odchylając głowę do tyłu. Uśmiechnęła się, dowódca, generał czy kim tam on był, wydawał się teraz taki bezradny i zidiociały do reszty (oczywiście, zakładała, ze na codzień miał trochę inteligencji).
- Może kobiety, może ludzie - odparła, bawiąc się szatą smoka.

Richard

Po wypowiedzi elfki, nastąpiła chwila ciszy.
- Ja jestem człowiekiem - stwierdził inteligentnie Rycerz - I Ty też - dodal po chwili. Chociarz nie był teraz pewien czy jest człowiekiem. Może jestem orkiem w przebraniu ?

[ *wali głową w biurko* Co ja z niego robie ? Zdecydowanie za dużo czasu mam ... ]

Isi

Zaśmiała się.
- Jesteś tego pewien, mój drogi człowieku? Gdzie twoja niezawodna ostrożność? - Sięgnęła po kolejny kieliszek, pełen gorzkiej cieszy i uśmiechnęła się, trzymając go przed sobą. - Nie masz już dość? - zapytała, przez chwilę zmęczona sytuacją. Wypiła zawartość kieliszka, i tak nie upije się bardziej niż facet, który właśnie mówi jej o tak genialnych odkryciach.

Richard

- Jaa - spróbował powiedzieć coś Richard, ale nie za bardzo mu to wychodziło więc dał sobie spokój . Przetoczył się obok elfki i usiadł na jednym z krzeseł obok baru. Spóścił głowe między nogi. Zaraz zwymiotuje pomyślal nadwyraz trzeźwie.

Isi

Isilra zaśmiała się, rzuciła kilka monet na ladę, które zaraz potem zniknęły w kieszeni karczmarza.
- Cienki jesteś, a myślałam, że chociaż troszkę jest coś w tobie z mężczyzny.
Wyszła z gospody, zakładając na siebie płaszcz i ruszyła w stronę domów.

Richard

W momęcie w ktorym elfka zniknęła za drzwiami, Richard zwymiotował za podłoge. Na reakcje karczmarza nie trzeba było długo czekać, został wyrzucony na bruk. W głowie Richarda ciągle szumiało kiedy podnosił się z ziemi, ale najwyraźniej wymioty pomogłu mu bo odrobine wytrzeźwiał . Powlukł się noga za nogą w kierunku strażnicy.

Grontahr · Wysłany: Sob 19:31, 17 Mar 2007 Temat postu:

Ork spokojnie wszedł do karczmy i usiadł przy stoliku.

Sezu · Wysłany: Sob 21:57, 17 Mar 2007 Temat postu:

Chłopak usiadł obok Orka i uśmiechnął się.
- Witaj Grontahrze. - powiedział i zamówił kieliszek Ognistej.
- A ile masz lat? - zapytał się barman
- A czy to ważne? - zapytał rzucając monety na blat.
Barman kiwnął głową i podał trunek chłopakowi.

Grontahr · Wysłany: Sob 22:37, 17 Mar 2007 Temat postu:

Ork lekko skinął głową.

Sezu · Wysłany: Sob 22:40, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Jak idą interesy? - zapytał chłopak i dał orkowi jakiś worek - To skóra goblina.

Grontahr · Wysłany: Sob 23:10, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Nieźle - odpowiedział ork.

Sezu · Wysłany: Nie 12:36, 18 Mar 2007 Temat postu:

Chłopak ponownie się uśmiechnął.
- Jeszcze jedną - mruknął do barmana, podając pusty kieliszek.
- Nie. - odpowiedział twardo barman.
Chłopak lekko wyjął sztylet z pochwy, a jego ostrze zabłyszczało.
Przed chłopcem stał już kliszeg wody ognistej.
- Twoje zdrowie, orku. - powiedział i podał mu drugi kieliszek.

Grontahr · Wysłany: Nie 16:18, 18 Mar 2007 Temat postu:

Ork wypił spokojnie kieliszek i postawił go na stole, Słabo mi poszłorozmyślał nad walką z Ralzą.

Sezu · Wysłany: Wto 18:51, 20 Mar 2007 Temat postu:

Co mu jest...
- Może pójdziemy na arenę stoczyć pojedynek? Nudzi mi się... - powiedział chłopak i wyciągnął sztylet.

Grontahr · Wysłany: Wto 19:58, 20 Mar 2007 Temat postu:

- Nigdzie nie ide dziś się już nawalczyłem - odpowiedział ork.

[Nie czytaj w myślach ok?Nie robiłem żadnego gestu]