Amerraind RPG

Fay Wolfwing

- No co? Wiem, że to raczej nie był zbyt dobry żart, no ale... A wiesz chociaż, gdzie wyjechał i po co?

Isi

- Mówiłam, że nie wiem - odpowiedziała trochę za głośno i za szybko.
Pomimo, że kelnerka nie wróciła jeszcze z zamówieniem Is wstała i zaczęła się ubierać.
- Będę się już zbierać. Do zobaczenia, Fay, oby szybko.
Dziewczyna zostawiła na stoliku kilka monet i wychodząc uśmiechnęła się do Fausta.

Alcander Faust

Faust odśmiechnął się lekko, skinął elfce głową, po czym powrócił do rozmyślań nad swoim istnieniem.

Fay Wolfwing

Fay westchnęła i pokręciła głową. Zerknęła przelotnie na mężczyznę, do którego uśmiechała się Isi. Dopiła swój napój i również położyła kilka monet na stole. Wyszła.

Alcander Faust

Faust wyszedł w godzinę później z karczmy, dla odmiany, smętnie przypatrując się światu.

Lern

Lern powolnym krokiem wszedł do Karczmy. Rozejrzał się wokół, szukał wzrokiem wolnego stolika. Znalazł jeden przy ścianie gdzie wygodnie się rozsiadł. U kelnerki zamówił wino i strawę. Wyciągnął pióro , pergamin i zaczął pisać.

Lern

Skończył Pisanie listu , przypieczętował go pierścieniem. Wstał schował list do kieszeni i wyszedł z karczmy.

Isi

Półelfka weszła do karczmy, zajęła stolik i nerwowo przywołała kelnerkę - nie miała ochoty czekać. Zamówiła sporą szklankę cydru na "dobry początek dnia". Podczas czekania na napój przyglądała się innym gościom - o tej porze bardzo nielicznym. Nikt ciekawy mruknęła w myślach. Dziewczyna przyniosła jej zamówienie, które zaraz potem Isilra wypiła w kilka minut. Wstała, zostawiła monetę na stoliku i wyszła, kierując się w stronę stajni.

Alcander Faust

Faust wszedł do 'Czerwonego Powoju' z nadal nieznajomoą sobie dziewczyną. Usiedli przy jakimś wolnym stoliku, w kącie. Pólelf uśmiechnął się do niej łaskawiej, jako że jej nagłe towarzystwo i zmana otoczenia raczej pozytywnie wpłynęły na stan jego umysłu.
- Od razu lepiej, prawda? Na co masz cohotę? Wino? - zapytał.

Sheena_Reannon

Zmrużyła lekko oczy.
-Panu chyba ktoś płaci za uprzejmość, bo żeby tak sam z siebie... - uśmiechnęła się delikatnie,a jej twarz natychmiast przybrała łagodniejszy, niewinny i wręcz dziecinny wyraz.
- Rzadko na takie istoty trafiam...- dodała po chwili z rozbawieniem.
Na nią atmosfera karczmy również lepiej podziałała.Mimo to pamietała o należytym dystansie.

Alcander Faust

- Owszen, nie robię tego sam z siebie - odpowiedział zagadkowo Faust. - Ale ktoś właśnie mi zapłacił... A może teraz powiesz mi, jaki niepomyślny wiatr przywiódł cię do tego zatęchłego portu?
Faust skinął głową na kelnerkę, która po chwili przyniosła nie zamówione wino, ale skoro udało mu sie nawiązać rozmowę, nie należy rozmawiać o suchym gardle.

Sheena_Reannon

Uśmiechnęła się szerzej.Sięgnęła za siebie i filigranowymi dłońmi splotła warkocz, przeplatajac jego koniec rzemieniem.
- Los. - odpowiedziała lakonicznie, rozglądając się wokół.
-A pan? Jaką pozycję obejmuje w tym mieście? - omiotła wzrokiem jego odzienie. - I co pana podkusiło, by tej nocy, taki elegancki mężczyzna szukał rozrywki w ramionach portowej dziwki? - nadal się uśmiechała, dodała słowom nieco ironii, co jednak nie umniejszało jej nieco przyjaźniejszemu nastawieniu.

Alcander Faust

- Ja tutaj jestem uczonym - odpowiedział Faust. - Architektem, konstruktorem, alchemikiem, astronomem...
Wampirem...
- Krótko mówiąc, nikim. Mieszkam tu, i to od niedawna. A dzisiaj chyba też los zagnał mnie do portu, całkiem przypadkiem. Towarzystwa portowej dziwki nie szukałem, i nie uważam, że znalazłem - dokończył i upił nieco wina.

Sheena_Reannon

- Proszę,proszę, uczony.Wiele lat pewnie panie... - zająknęła się i zaśmiała cicho. - Wybacz,zapomniałam,że już w porcie nakazałeś darować sobie te uprzejmosci... Faust. - splotła ręce na klatce piersiowej.
- Więc ile lat zajmujesz się już nauką? - spytała, wciąż jednak uznając owe nastawienie meżczyzny za pewien podstęp.

Alcander Faust

- Dość długo - mruknął półelf. - Właściwie to wydaje mi się, że zbyt długo. Chyba... Chyba już dwadzieścia sześć. Z czego jakieś dwadzieścia się uczyłem, resztę poświęciłem na samodzielne badania... Doskonały sposób na zmitrężenie lwiej części życia.

Sheena_Reannon

Kiwnęła głową z uznaniem i szacunkiem.
- Zmitrężenie czy nie, tylko Ty sam wiesz lepiej.Coś w życiu trzeba robić,każdego los popycha w inną stronę.Najlepiej isc swoją drogą, a ludzie niech sobie mówią co chcą. -sięgnęła dłonią po kieliszek wina.

[przepraszam, zmykam na trochę]

Alcander Faust

[nie mia sprawy Wink

]

Faust pokiwał głowa na boki.
- Nie obchodzą mnie ludzie - mruknął, patrząc w bok. - Po prostu po dwudziestu sześciu latach przestaje mi się to podobać.
Milczał przez chwilę, napił się wina, a po czym nagle spojrzał na dziewczynę i zaczął:
- Skoro los oboje nas rzucił do tego miasta, to może jednak zdradzisz mi swoje imię?

Lern

Lern powolnym krokiem wszedł do karczmy. Rozejrzał się leniwie po Karczmie. Zasiadł w rogu zamówił wino. Zaczął obserwować co Się dzieje.

Sheena_Reannon

-Nie obchodzą Cię ludzie, a mimo to - rozejrzała się wokół. - zabierasz nieznajomą do takiego lokalu.Skoro nie ukrywa się za tym sympatia, to z pewnością pieniadze. - uśmiechnęła się i przez chwilę powiodła wzrokiem za kelnerką,po czym znów spojrzała na Fausta.
- Sheena. - wyciągnęła filigranową dłoń w jego kierunku,spod długiego rękawa niezbyt modnej i o wiele za dużej koszuli wysunął się nadgarstek i błysnęła srebrna bransoleta.

Alcander Faust

- Pieniądze... Może i tak.
Faust uścisnął jej dłoń, uśmiechając się z zadowoleniem. Nigdy nie był dobry w kontaktach międzyludzkich, a tu się udało.
- Więc, może teraz powiesz mi kiedy czepił się ciebie ten typ, który cię do mnie przyprowadził, a potem wspólnie zastanowimy się jak się go pozbyć? - zaproponował prostolinijnie.

Sheena_Reannon

Przysiadła z powrotem na swoim krześle.Uchyliła aż lekko usta w zdumieniu.Po chwili jednak zaśmiała się.
- Masz poczucie humoru. - rozsiadła się wygodniej.
- Chcesz mi pomóc, bezinteresownie? - uśmiechnęła się nieco litościwie pod nosem. - Faust, daj spokój, nie urodziłam się dzisiaj, a jak widzisz. - rozłożyła bezradnie dłonie - nie mam przy sobie ani miedziaka.

Alcander Faust

Faust zmarszczył brwi.
- No rzeczywiście, widzę że nie masz... Cóż, dlatego jeszcze bardziej chcę ci pomóc i rzeczywiście, zupełnie bezinteresownie - zaakcentował ostatnie słowa. - Naprawdę. Po prostu nienawidze widzieć, jak życie obchodzi się z ludźmi miłymi i inteligentnymi.
Sam taki byłem, a jak skończyłem?
Faust uśmiechnął się do swoich myśli i dodał:
- Jestem pewien, że każdy by to zrobił na moim miejscu, gdyby spotkał tak miłą, inteligentną, a do tego urodziwą dziewczynę...

Sheena_Reannon

Przyglądała mu się chwilę w milczeniu.
- Ten pijaczyna z portu to od dziś mój chlebodawca... Nie jestem wiele warta, więc wepchnięto mnie między szeregi dziwek. - powiedziała spokojnie z wielką powagą.
- Jak masz zamiar mi pomóc? - spytała szeptem,splatając dłonie i układając na kolanach.

Alcander Faust

Faust myślał przez chwilę.
- Mam swoje sposoby. Jeśli dobrze pójdzie, nie będziesz mi winna nawet miedziaka, zaufaj mi - mrugnął do niej wesoło, starając się raczej na tyle wzbudzić jej zaufanie, by o nic nie pytała.

Sheena_Reannon

Przechyliła głowę lekko w prawo przyglądając się meżczyźnie z uśmiechem.
- Tylko dlatego,że jesteś intrygującym i uroczym jegomościem,zaryzykuję i nadwyrężę nieco swoje zaufanie. - znów sięgnęła po kielich, tym razem dopijając napój.

Alcander Faust

- Cieszę się, że mogę pomóc - powiedział Faust. - Naprawdę, bardzo sie cieszę. Miło jest spotkać w mieście takim jak to, kogoś takiego jak ty, ale pomóc jest jeszcze milej. Co do twojego... chlebodawcy, to rozliczę się z nim, jak tylko spotkam.
Oj, już ja sie rozliczę z tym cholernym wszarzem.
- A co zamierzasz robić w Akkii, kiedy już będziesz wojna od tego kłopotliwego typa?

Sheena_Reannon

- Jeśli już zdołam się usamodzielnić... - zamyśliła się na chwilę. - być może znajdę powód dla którego zostanę w Akkii. - dokończyła z uśmiechem.- Póki co, moim jedynym celem,byłaby odpowiednia drzemka. - przetarła zmęczone oczy, które już z lekkim znużeniem obserwowały otoczenie.

Alcander Faust

- Ale nie masz gdzie spać - uzupełnił Faust. - Mogę załatwić ci pokój... Chyba że zaproszenia do mojego domu nie uznasz za pierwszy objaw nieuczciwych zamiarów wobec Ciebie, które dotąd chytrze skrywałem - dodał, uśmiechając się lekko.

Sheena_Reannon

- Nieuczciwe zamiary? - uniosła brew i uśmiechnęła się lekko pod nosem. -Niewiem jak bardzo mogą być nieuczciwe, ale na tę chwilę... - ziewnęła zasłaniając dłonią usta. - nawet gdyby mi mój najgorszy wróg zaproponował wygodne łóżko, nie odmówiłabym. - zaśmiała się.

Alcander Faust

Półelf kiwnął głową, dopił wino, po czym wstał i znów zaoferował Sheenie swoje ramię.
- Więc, zapraszam. To niedaleko stąd.
Wyszli z karczmy.

[poprowadzić ich gdzie trzeba? Wink

]

Lern

Zdyszany kurier gili magów wbiegł do karczmy. Rozejrzał się do okuł szukając wzrokiem Lerna. Gdy go dojrzał podbiegł do niego.
-Panie! Arcymag dał odpowiedź! Przysłał Księgę, czeka na Pana w Domu Gildii ! – Powiedział niemal drąc się i zwracając powszechną uwagę.
-Cicho durniu ! Już tam idę. –Wycedził przez zęby. Wstał z miejsca i szybko wybiegł z Karczmy w Stronę Dzielnicy Magii.

Branwen

Branwen weszła do karczmy, zdjęła kaptur z głowy i usiadła przy barze. Zamówiła wino i zasępiła się: wiadomości które zdobyła nie były zbyt pomyślne. Wynikało z nich, że król z pewnością zginął od strzału z łuku, a na miejscu obecny był de Morgan. Składało się to na całkiem kształtny i jasny wniosek: był on winien śmierci władcy.

Lern

Lern teleportował się do najbliższej karczmy, miał głęboki gdzieś jak zareagują na to ludzie. Podszedł do baru.
-Wina, dużo! - zawołała do barman. Odebrał zamówienie – Za panicza De Morgan – wzniósł cichy toast po czym wypił cały dzbanek.

Branwen

Branwen odwróciła się czujnie w stronę nowo przybyłego. Wyglądał co najmniej... tajemniczo. I ten toast... Dziewczyna postanowiła nie pozostać obojętną
- Wypijmy razem za wspólnego znajomego - lekko uniosła kielich w stronę nieznajomego - Czyżby coś nabroił?

Lern

Lern spojrzał na Drowke.
- Same z nim kłopoty. Ale jest zbyt ważny żeby dać sobie z nim spokój - odpowiedział.

Zapamiętam to sobie ^^

Branwen

- Ma pieniądze i wpływy ale aż taki ważny? Nie sądze. Zwykły paniczyk. - spojrzała uważnie na przybyłego - A z kim mam przyjemność?

Lern

-Lern, sposób mojego przybycia powinien wyjaśnić czym się zajmuje. A co od pieniędzy, nie są najważniejsze - uśmiechnął się życzliwie

[dopiero teraz zdałem sobie sprawę że siedzę tu z pociętymi ciuchami krwawiącą raną lol]

Branwen

- Cóż - odpowiedziała - Nie będę wnikać, niezbyt mnie to interesuje.
Dopiła wino i nadal subtenie obserwowała dziwnego mężczyznę.

Lern

- Mogę panią spytać o cos i czy mogła by mi pani podać swoje imię ? - Spytał nagle Lern

Branwen

- Branwen. A pytać zawsze można, odpowiem wedle uznania.

Lern

- A więc Branwen. Wierzysz w miłość ? - Spytał lekko podchmielony Lern.

Branwen

- Owszem, wierzę. A dlaczego pytasz?

Lern

- Nie jesteś człowiekiem a poddajesz się ich słabością. Bo czym jest to w co wierzysz ? Jesteś w stanie sprecyzować ? Skąd wiesz że to nie złudzenie ? - Spytał.

Branwen

- Nie twierdziłam, że jestem zakochana. Wierzę w istnienie miłości, bo byłam jej świadkiem, to wszystko. I nie uważam tego za słabość, raczej za błogosławieństwo - wskazała barmanowi na pustą szklankę, a ten niezwłocznie ją uzupełnił

Lern

- Miłość prowadzi do przywiązania, on do tęsknoty, ta znów do rozpaczy i gniewu. To zniewolenie. Fałszywa wizja. Słabość. Bo widzisz w mim świecie nie mieszczą się słabości. Słabość może oznaczać śmierć – powiedział.
Spojrzał na swoją ranie. Przejechał po niej dłonią zasklepiając ją i łatając ubranie.

Branwen

- Wspaniale - odrzekła znudzona - Powiedz mi teraz, co mnie to może obchodzić i po co mi to mówisz.

Jak zawsze uprzejma ^^

Lern

- Bo chce poznać wasz punkt widzenia. Czemu tacy jak wy potrafią rzucić wszystko czy zginą w imię mary ?

Branwen

- Pieniądze to też mara. Władza tym bardziej, o potędze nie wspomne. Wszystko to mara i za wszystko można zginąć - odpowiedziała już całkowicie znużona

Lern

- A mimo to dla tej mary są w stanie oddać wszystkie inne. Na Przykład De Morgan, byłby w stanie wiele , jeśli nie wszystko żeby wrócić do osoby mu umiłowanej - mówił pijany Elf

Branwen

- Taa, a kogo on może miłować, a nie mieć obok? - zapytała podchwytliwie - W końcu sakiewka z pieniędzmi jest zawsze przy nim...

Jess, zapamiętam to sobie... *zawiało grozą*

[to sie nazywa negocjacje! sztuka perswazji! wyciąganie informacji, no xD]

I tak jesteś trupem ^^ *charakter MG_mode_on*

[ej no Razz

we wszystkim jest cel wyższy, stoicyzm Razz

nie zabijaj mnie jeszcze ;D... *chwila refleksji* albo zabij, ferie mi się kończą >< ]

W takim razie się zastanowię...

[dzieki, szefie xD]

Na kolana i po rękach masz mnie całować! (za dużo R(otfl)PG, za dużo...)

[pfff, co ta władza czyni z ludzi ;P chyba śnisz, o xDDD ]

*ostentacyjnie żując gumę* Jak chcesz... To też sobie zapamiętam

[nie żując gumę, a gując żumę!]

Nie podskakuj władzy...

[ no dobra.... *kuli się w swoim 165cm wzrostu Very Happy

* ]