Amerraind RPG

Ataru Sho · Wysłany: Pon 19:50, 26 Mar 2007 Temat postu:

chłopak rzucił proste zaklęcie i kajdany zacisnęły się same.
- Chodźmy - mruknął.

Arai Ralza · Wysłany: Pon 19:56, 26 Mar 2007 Temat postu:

- Nie bądź taki nadgorliwy - rzucił strażnik. - Wierz mi, to co Traxa mówi to jedno, a to, co ci zrobimy - drugie. Na setce się nie skończy.
Strażnik wypchnął Ataru z celi.

Aker

Aker zbiegł po schodach do lochów, za nim szedł drugi strażnik, niosący na rękach nieprzytomnego. Ułożyli go na pryczy i zawołali Tygermallina, aby zajął się drowem.

Kiedy sie obudzisz, będziesz już opatrzony i przywrócony do stanu używalności. Zobaczysz rosłego blondyna opartego o kraty i smukłego szatyna, któremu medyk będzie zakładał nowy opatrunek na zdarte prawie do mięsa plecy.

Avorn

Avorn otworzył z trudem oczy.
-Gdzie ? Jedzenia - wyksztusił z siebie.

Aker

Aker obrócił się w stronę drowa. Zeskoczył ze stołka, na którym siedział i podszedł w jego stronę.
- Spokojnie - powiedział cicho. - Niech pan powtórzy, proszę.

Avorn

- Gdzie jestem ? Macie coś do jedzenia ?– Starał się powiedzieć wyraźnie

Aker

Szatyn pogonił blondwłosego kolegę, aby ten przyniósł coś do jedzenia.
- Tobie też by się przydało - zauważył Tygermallin. - Jesteś jeszcze słaby. I ubierz się, bo zmarzniesz.
Aker machnął ręką.
- Jest pan w siedzibie straży - odparł spokojnie. - Proszę mi powiedzieć, co się stało. Pamięta pan, jak się nazywa?

Avorn

- Pamiętam że wróciłem z wyprawy z Panem De Morganem i nic więcej. Nazywam się.... Avorn – powiedział po chwili zastanowienia.

Aker

Aker spojrzał na Tygermallina z zaskoczeniem.
- Wyjdź - poprosił.
Starzec wyszedł. Aker usiadł na pryczy obok drowa, zarzucając na ramiona kurtkę.
- Nikt nie wie, że pan tu jest - zapewnił. - Proszę mi powiedzieć, co się stało, że wylądował pan w takim stanie na ulicy. Ktoś pana napadł?

Avorn

- Nie pamiętam co się działo, obudziłem się na ulicy bez pieniędzy i bez sił – powiedział słabym głosem.

Aker

Blondyn przyniósł jedzenie dla strażnika i drowa. Aker pomógł Avornowi usiąść i podał mu tacę z jedzeniem.
- Skąd pan go znał? De Morgana - uściślił.

Avorn

Avorn nim odpowiedział zaspokoił głód jedząc łapczywie, gdy skończył otarł usta i zaczął mówić.
- Poznaliśmy się w czasie ubijania interesów politycznych – odpowiedział.

Aker

Aker milczał przez moment, pogryzając swój posiłek.
- Wie pan, że on nie żyje?

Avorn

Avorn upuści tace.
- No to mamy problem – powiedział do sam do siebie.

Aker

Aker usłużnie zaczął wszystko zbierać.
- Jakiś problem? Dobrze go pan znał? Wie pan, kto mógł go zabić? - zadał falę pytań.

Avorn

- Tak problem, ale lezący tylko w moim i jego interesie. A mówiłem że nie będę sprzątał jak się zabije, mówić takiemu. Tak znałem go dość dobrze i nie mam pojęci kto mógł go zabić – odpowiedział.

Aker

- Szkoda... - mruknął Aker.- I proszę mi wierzyć, nie zginął z własnej woli - zamordowano go.

Avorn

- Zamordowano ? – Na chwile zamilkł – To ciekawe niezwyciężony Ra... De Morgan zabity – zamyślił się lekko.

Aker

- Podcięto mu gardło, jednak zdążył jeszcze pchnąć napastnika - wyjaśnił. - Oboje umarli na miejscu. Morderca używał nazwiska Arha Zel, jeśli coś to panu mówi.

Avorn

- Samo imię nie, ale może gdybym zobaczył Ciało byłoby to pomocne – powiedział.

Aker

- Ciało de Morgana, czy Arha Zela? - upewnił się Aker.

Avorn

- Najlepiej Obydwu - odpowiedział krótko.

Aker

- Będzie trudno - strapił się Aker, zarzucając malowniczo włosami. - Z tego, co wiem, ciało de Morgana zostało poćwiartowane.

Avorn

- Zakładam że Hans to zlecił ? To więc chociaż ciał jego mordercy - powiedział po namyśle.

Aker

Aker wstał z pryczy.
- Czuje się pan już na siłach, aby je zobaczyć? - zapytał.

Avorn

- Czuje się już dobrze, chociaż bywał lepiej – wstał. Lekko zakręciło mu się w głowie, po chwil jednak przeszło. Chwycił się za brodę, pod palcami poczuł zarost – jak ja muszę wyglądać – powiedział do siebie. Zamknął oczy, z jego dłoni wydobył się nikłe światło. Włosy tworzące brodę i wąsy opadły na ziemie. Znowu zakręciło mu się w głowie. – Za wcześnie jeszcze na takie zabawy – powiedział znowu do siebie – Prowadź więc – zwrócił się do chłopaka.

Aker

Aker objął Avorna za ramiona, aby ten się nie przewrócił.
- Na pewno pan sobie poradzi?

Avorn

- Tak dam sobie rade – powiedział krótko.

Aker

Aker westchnął, nie oponował jednak. Wyprowadził Avorna z celi i zaprowadził schodami w dół - -do kostnicy.

Avorn

Elf posłusznie ruszył w drogę.

[opisz co tam jest]